Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΠΟΥ ΩΦΕΙΛΕΤΕ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ



Έκδοση Ελεύθερου
Προβληματισμού
Πληροφόρησης Και Δράσης

Εκδότης:
Μάνος Φαλτάϊτς





Σκύρος (340 07): Τηλ. 22220 91.232 - Fax 22220 91150
e-mail: faltaits@otenet.gr
http://www.faltaits.gr

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη 2009
Βιγλατορία του Παλαιόπυργου – Σκύρος

Που οφείλεται η λεγόμενη οικονομική κρίση


Που οφείλεται η λεγόμενη οικονομική κρίση, που τον τελευταίο καιρό έχει κατατρομοκρατήσει τον κόσμο ολόκληρο;
Μου κάνει εντύπωση ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έχει βάλει παρόμοια ερωτήματα:
1-Τι εννοούμε λέγοντας οικονομική κρίση;
2-Ποιά γεγονότα έχουν υπάρξει για να φέρουν μια κρίση στ αλήθεια;
3- Τέτοια γεγονότα θα ήταν π.χ.
1- ΄Ενας παγκόσμιος πόλεμος
2-Μια βιβλική καταστροφή του πλανήτη , όπως όταν καταβυθίστηκε η Ατλαντίδα π.χ.
3-Εξάντληση των πηγών ενέργειας και συγκεκριμένα του πετρελαίου
4-Μιά παγκόσμια σιτοδία.
5- Καταστροφή των τροφήμων από λιψυδρία , πλημμύρες η αλλα φυσικά ακόμα φαινόμενα σε παγκόσμια κλίμακα
6- Μια πραγματική πανδημία που – ό μη γένοιτο-, θα εξόντωνε το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού
Και άλλα τέτοια κοσμικά στη διάστασή τους φαινόμενα.
Σε μια τέτοια – ό μη γένοιτο- περίπτωση, φυσικά θα είχαμε προβλήματα σοβαρά στην οικονομία της γης.
¨Όμως τίποτα απ όλα αυτά, ευτυχώς, δεν έχει συμβεί.
Κι όμως, ξαφνικά, δηλώνεται παγκοσμίως, ότι έχει συμβεί παγκόσμια οικονομική ύφεση, όπως καλούν παραπλανητικά την οικονομική καταστροφή.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Το μόνο που φαίνεται να υπάρχει, είναι ο περιορισμένος αριθμός κυκλοφορούντος νομίσματος.
Τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχει ακόμα ευτυχώς, μείωση των παραγωγών από φυσικά αίτια.
Υπάρχει όμως περιοσμένος αριθμός κυκλοφορούντος νομίσματος.
Κι όμως, θρασύτατα μιλούν για πληθωρισμό.
Ακρίβεια υπάρχει κα παράλληλα μεγάλη έλειψη χρήματος.
Είναι δύο μάστιγες, που λογικά θα έπρεπε να μπορούν να αντιμετωπιστούνε περίπου αυτόματα, με κυβερνητικές αποφάσεις.
1- Ρύθμιση των τιμών σε υπηρεσίες και αγαθά , για να παταχθεί η ακρίβεια και η ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών σε προϊόντα και αμοιβές υπηρεσιών
2-΄Εκδοση των αναγκαίων ποσοτήτων νομίσματος , για να καλυφθούν οι ανάγκες γενικά σε άτομα, νοικοκυριά, επιχειρήσεις, οργανισμούς και στα ίδια τα κράτη ακόμα.
Κι όμως αυτή η απλή λογική, δεν εφαρμόζεται πουθενά.
Και κανείς δεν μιλά γιαυτό το τελείως παράξενο και ανεξήγητο στην πραγματικότητα φαινόμενο.
Και εξακολουθούν να μπαίνουνε ερωτήματα, που απαιτούνε απάντηση.
Είναι λένε τα κράτη χρεωμένα.
Και ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελλάδα.
Η Ελλάδα λένε, δηλαδή το Ελληνικό κράτος, χρωστάει και από έλειψη χρημάτων αναγκάζεται να δανείζεται συνεχώς για να ξοφλήσει το δημόσιο χρέος του.
Πως σημβαίνει και τι σημαίνει αυτό;
Κανονικά, ότι συμβαίνει με τους απλούς ανθρώπους, πρέπει να συμβαίνει και με τα κράτη, στην υπόθεση χρεών και δανείων.
¨Όταν χρωστάμε εμείς, σε κάποιον απ τον οποίο έχουμε δανειστεί ένα ποσό, το έχουμε πάρει στα χέρια μας και του το επιστρέφουμε επίσης στα χέρια του, και έτσι πατσίζουμε.
Από ποιόν κι από ποιούς όμως δανείζεται η Ελλάδα;
Λένε, από τις διεθνείς τράπεζες, της Ευρώπης η και το Δ.Ν. Τ. δεν ξέρω.
Δηλαδή αυτοί οι οργανισμοί, μας έχουν δώσει μερικά βαγόνια γεμάτα χαρτονομίσματα για να καλύψει το κράτος τις δικές του ανάγκες
Αστεία πράγματα.
Ούτε βαγόνια γεμάτα νομίσματα στάλθηκαν , ούτε με αεροπλάνα, ούτε με καράβια φορτωμένα κοντέινερς φορτωμένα νομίσματα έχουν σταλεί, ούτε βέβαια πρόκειται ποτέ να σταλθούν στην Ελλάδα.
Μπούρδες λοιπόν τα περί διεθνών δανεισμών και χρεών
Κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το ερώτημα είναι που τα βρήκε αυτά τα βαγόνια χαρτονομίσματος η Διεθνής τράπεζα για να τα δώσει στην Ελλάδα;
Με ποιούς τρόπους έχουν βρεθεί αυτά τα νομίσματα στην Διεθνή Τράπεζα;
¨Όπως ξέρουμε οι τράπεζες μαζεύουν λεφτά απ τις καταθέσεις των πολιτών και οργανισμών.
Και με τα δανεισμένα τούτα λεφτά, δανείζουν εν συνεχεία, όσους ζητούνε δάνεια, βάζοντας βέβαια τους ληστρικούς τόκους απάνω, και αυτό είναι μια άλλη σοβαρότατη υπόθεση.
Ποιοί λοιπόν είναι οι καταθέτες αυτών των διεθνών τραπεζών;
Γελοιότητες,
Κανείς.
Ούτε εγώ, ούτε εσύ αδερφέ μου έχεις καταθέσει ούτε ένα καπίκι ποτέ σε τούτες τις τράπεζες.
Κι όμως αυτές λένε, δανείζουν την Ελλάδα, όπως και τις άλλες χώρες για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Η υπόθεση επομένως βρωμάει και είναι μια μπλόφα και τίποτα περισσότερο.
Δεν υπάρχουν βαγόνια με χαρτονομίσματα.
Καμιά διεθνής τράπεζα δεν έχει κεφάλαια από καταθέσεις οργανισμών και ατόμων.
Φούσκα είναι όλη αυτή η υπόθεση
Ξέρετε που βρίσκεται η απάντηση;
Υποθέτω πως πρέπει να είναι αυτή.
Αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί, το Δ.Ν, Τ, και οι διεθνείς ονομαζόμενες τράπεζες, έχουν το προνόμιο να προσδιορίζουν τις ποσότητες του κυκλοφορούντος νομίσματος σε κάθε χώρα.
Και αυτό που ονομάζουνε δάνειο, δεν είναι τίποτα άλλο από την άδεια που δίνουν αυτοί οι παμφάγοι οργανισμοί σε κάθε κράτος, να εκδίδει μια συγκεκριμένη ποσότητα νομισμάτων, για να καλυφθούν οι ανάγκες του. Και αυτή η άδεια έκδοσης στις εθνικές κυβερνήσεις από το Δ,Ν,Τ η τις Διεθνείς Τράπεζες ονομάζεται δάνειο!!!
Τώρα μπαίνουν τα σοβαρά ερωτήματα.
Ποιός έχει δώσει αυτό το προνόμιο και δικαίωμα στο Δ,Ν.Τ και στις Διεθνείς Τράπεζες να ελέγχουν και να ορίζουν το ποσό κυκλοφορούντος νομίσματος σε κάθε χώρα;
Αυτό βέβαια ωφείλεται σε μια συγκεκριμένη υποταγή των εθνικών κυβερνήσεων, όλης της γης, σαυτούς τους Διεθνείς οργανισμούς, που ελέγχουν το ποσό και την κυκλοφορία των νομισμάτων.
Πότε και κάτω από ποιές σκοτεινές τελείως συνθήκες συνέβει αυτό το απίστευτο γεγονός;
Κανένας δεν ξέρει. Κανείς δεν μιλάει γιαυτό. Και οι καθηγητές των πανεπιστήμιων που διδάσκουν Οικονομία, σιωπούν και αυτοί και λένε ανοησίες περί της ρήτρας χρυσού και άλλα παρόμοια , είτε γιατί δεν ξέρουνε τι τους γίνεται , είτε γιατί με άγνωστο τρόπο είναι πιθαναγκασμένοι να διδάσκουν τους φοιτητές τους αυτές τις ψευτιές.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή συνωμοσία σιωπής και παραπληροφόρησης οπωσδήποτε, που εάν δεν ξεσκεπαστεί, η ανθρωπότητα θα παραμένει δεμένη χεροπόδαρα σαυτή την παγκόσμια μαρμάγκα που κυβερνάει τη γη.
Πως και γιατί δεν αντιδρούνε τα κράτη σαυτή την εξάρτηση;
Με ποιές μυστικές δεσμεύσεις είναι δεμένες όλες οι κυβερνήσεις της γης;
Και με ποιούς τρόπους μπορούν οι διεθνείς φανεροί και αφανέρωτοι οργανισμοί να αναγκάζουν τα κράτη, να υποκύπτουν σαυτούς και να μην παράγουν τα νομίσματα που χρειάζονται;
Κανείς βέβαια δεν μιλά για όλα αυτά.
Παρακολουθώ επί χρόνια αυτή την υπόθεση και ως τώρα δεν έχω βρει ούτε έναν να ξέρει να πει κάτι ουσιαστικό πάνω σαυτή την υπόθεση.
Και εδώ μπαίνουν οι ευθύνες πολιτικών και δήθεν επιστημόνων, που κανονικά θα πρέπει να ξέρουν τι γίνεται και όμως κανείς δεν μιλάει γαυτό.
΄Αρα σκιαμαχούμε λοιπόν. Παλεύουμε με σκιές.
Ακούγονται κάθε μέρα για την παγκόσμια οικονομική κρίση, και εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω τι εννοούν.
Μήπως καταλαβαίνεις εσύ να μου πεις αδερφέ μου;



Μάνος Φαλτάϊτς





Έκδοση Ελεύθερου
Προβληματισμού
Πληροφόρησης Και Δράσης

Εκδότης:
Μάνος Φαλτάϊτς



Γραφείο Αθήνας : Χαρ. Τρικούπη 75, Αθήνα (106 81)
\
Τηλ. 210 3805463 - Fax: 210 3805258






Σκύρος (340 07): Τηλ. 22220 91.232 - Fax 22220 91150
e-mail: faltaits@otenet.gr
http://www.faltaits.gr



Τετάρτη 9 Δεκέμβρη 2009
Βιγλατορία του Παλαιόπυργου- Σκύρος


Υπόθεση Τράπεζες

Τι γίνεται με τις Τράπεζες;
΄Έχουν γίνει ο καθημερινός βραχνάς του μεγαλύτερου ποσοστού των Ελλήνων και ίσως να συμβαίνει το ίδιο και στις άλλες χώρες επίσης. Δεν ξέρω.
¨Ολοι περίπου οι ΄Ελληνες βρεθήκαμε ξαφνικά καταχρεωμένοι στις Τράπεζες που μας απειλούν κάθε μέρα με προκλητικότατα τηλεφωνήματα που κάνουν με χυδαίο τρόπο στο σπίτι μας, απειλόντας μας ότι θα προχωρήσουν στο να βγάλουν το σπίτι μας στο σφυρί, αν δεν τσακιστούμε αμέσως να ξωφλήσουμε την δόση του δάνειου που μας έχουνε δώσει, κι ας είναι ακόμα διακόσια η τρακόσια Ευρώ η δόση αυτή.
Και το μαρτύριο αυτό συνεχίζεται εδώ και καιρό και κάθε φορά που χτυπά το τηλέφωνο, ψυχοπλακώνεσαι γιατί πολύ πιθανόν να είναι η φωνή της πρακτόρισας που έχει προσλάβει η Τράπεζα με σκοπό να μας σπάει τα νεύρα.

Τι συμβαίνει λοιπόν και πως φτάσαμε στην ελεεινή και επικίνδυνη τούτη κατάσταση;
Πριν δεκαπέντε η είκοσι χρόνια, υπήρχε ένα αλλιώτικο καθεστώς.
Ο κάθε πολίτης , ακόμα κι ο πιο φτωχός και ανύμπορος, η Θειά Μαριά και ο Μπάρμπα Γιάννης των ενενήντα χρονών του χωριού μας, ας πούμε, κάνοντας το σκατό τους παξιμάδι ως λέγαμε, είχε την δυνατότητα να δανείσει μια τράπεζα, προσδοκόντας να πάρει κάποιο τόκο στο τέλος του χρόνου. Ας πούμε ένα 10% πάνω κάτω που μεγάλωνε το ποσό της κατάθεσης.
Χ
Οι τράπεζες απ τη δικιά τους πλευρά , δάνειζαν και αυτές από τα δανεικά που είχαν σωρευτεί στα ταμεία τους, άλλους που είχαν ανάγκη, με ένα τόκο ας πούμε 15% χοντρικά.
Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες, κέρδιζαν ασκόντας το τοκογλυφικό τους επάγγελμα ένα 5% χοντρικά.
Το καθαρό κέρδος τους μετά την αφαίρεση των εξόδων που είχαν ήταν πάντα μεγάλο και γινόταν με τούτο το σύστημα κάθε μέρα και μεγαλύτεροι κολοσοί.
Χ’
Πάντως υπήρχε κάποια λογική σαυτές τις διαφορές μεταξύ του 10% και 15% .
Και οι δανειστές της τράπεζας κέρδιζαν και οι ίδιες οι τράπεζες. Και επί πλέον όσοι δανείζονταν χρήματα απ αυτές, δεν βαρύνονταν με εξοντωτικούς τόκους όπως γίνεται σήμερα.
Χ
Ξαφνικά, δεν θυμάμαι καλά πότε συνέβει αυτό το κακό, οι τράπεζες κατάργησαν ουσιαστικά την υποχρέωσή τους να καταβάλουνε τόκους στους χιλιάδες των καταθετών τους μικρών και μεγάλων.
Δεν κατάργησαν βέβαια τελείως τους τόκους, αλλά τους περιόρισαν στο ασήμαντο και άνευ σημασίας ποσό του 1% έως 2% πάνω κάτω.
΄Ετσι αυτόματα το έσοδο από τόκους των καταθετών εξαφανίστηκε από προσώπου της γης καθώς περιορίστηκε στο ελάχιστο.
Χ
Το γεγονός αυτό από μόνο του , αποτελούσε μια πρωτοφανή ληστρική πράξη των Τραπεζών.
Κι όμως κανένας δεν κινήθηκε για να σταματήσει αυτό το κακό.
Και εννοώ σαυτή την περίτπωση όλα τα κόμματα χωρίς καμία εξαίρεση , που άφησαν να περάσει χωρίς καμία αντίσταση και αντίδραση αυτή η πρωτοφανής ληστεία του κόσμου.
Χ
Οι δανειστές των τραπεζών η καταθέτες όπως συνήθως καλούνται, δεν ήταν σε θέση να αντιδράσουν και ούτε καν να σκεφτούν τις συνέπειες αυτής της ληστείας και δεν βγήκαν στους δρόμους ως είχαν κάθε δικαίωμα να κάνουν και να αγωνιστούν για να προστατέψουν το δίκιο τους.
΄Αφησαν τα χρήματά τους, βλακωδώς στις τράπεζες, χωρίς να τα αποσύρουν αμέσως κάνοντας μικρές η μεγάλες δουλειές.
Η ακόμα και δανείζοντας σαυτούς που είχαν ανάγκη με λογικό χαμηλό τόκο. Αλλά αυτό το δικαίωμα τους το απαγορεύει το Κράτος, το οποίο επιτρέπει τον τοκισμό μονάχα στις Τράπεζες.
Και με τον τρόπο αυτό, οι Τράπεζες ουσιαστικά έγιναν ιδιοκτήτες όλων τούτων των καταθέσεων, αφού κανείς ουσιαστικά δεν ζητούσε να τις πάρει πίσω, και περιορίζονταν στο ελάχιστο ποσοστό τόκου του 1% έως 2% η κάτι τέτοιο .

Εδώ βέβαια υπάρχει ευθύνη και των ίδιων των πολιτών, που αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, ότι είναι τελείως ανίκανοι να κινηθούν αυτοδύναμα από μόνοι τους για να υπερασπστούν τα πιό βασικά δικαιώματά τους.
Περιμένουν κάποιους να τους ξεσηκώσουν και να τους πουν τι θα κάνουν, και εννούμε πως αυτοί οι κάποιοι είναι τα κόμματα.
Ο κόσμος κουνιέται και σκέφτεται ανάλογα με τις εντολές που θα δόσουν τα κόμματα.
Και τον τελευταίο καιρό και τα κανάλια της τηλεόρασης .
¨Όταν αυτοί οι δύο φορείς που κουνούν κατά βούληση τον κοσμάκη, δεν μιλούν , τίποτα δεν κουνιέται.
Και η χλεμπάγια σιωπά και σκύβει ηλιθιωδώς το κεφάλι της.
Χ
Με την σιωπή και ανοχή επομένως των εκατοντάδων χιλιάδων καταθετών, μικρών και μεγάλων, οι τράπεζες τσέπωσαν τα κολοσιαία κεφάλαια που αντιπροσωπεύουν οι καταθέσεις του κόσμου.
Χ
Μια βασική πηγή εισοδήματος, όπως ήταν οι τόκοι, καταργήθηκε αυτομάτως.
Και οι τόκοι αυτοί, αποτελούσαν ένα κύριο εισόδημα των ανθρώπων, για όποια δήποτε ανάγκη και δράση και επίσης για τα γεράματά τους, που οι τόκοι μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να αποτελούν ένα είδος σύνταξης.
Χ
Κανείς, επαναλαμβάνω και πάλι δεν ξεσηκώθηκε για να σταματήσει αυτό το κακό.
Χ
Χάθηκαν λοιπόν καταθέσεις και τόκοι.
Οι καταθέσεις έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε παγωμένα κεφάλαια για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους αφού δεν κινιούνται και δεν φέρνουν κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα.
Και οι παγωμένες αυτές καταθέσεις , έχουν μετατραπεί σε χρήμα χοχλακιστό για τις Τράπεζες που τις κρατούνε χωρίς να πληρώνουνε τόκους
Στην πραγματικότητα οι καταθέσεις αυτές του κοινού, έχουν δεσμευτεί , η σωστότερα αλοτριωθεί, η κλαπεί , η αρπαχτεί απ τις τράπεζες, που με αυτά τα κεφάλαια ανάπτυξαν τις πάρα πέρα ληστρικές τους δραστηριότητες.
΄Εχοντας με το πάγωμα και την κατάργηση των τόκων που δικαιούντο οι καταθέτες, εξασφαλίσει αυτόματα κολοσιαία ποσά, άρχισαν να προσφέρουνε για ένα διάστημα, ασταμάτητα δάνεια.
Δάνειζαν δηλαδή τα ξένα λεφτά και όχι αυτά που προέρχονταν απ τα κέρδη τους και ήταν επομένως δικά τους και θα μπορούσαν σε γενικές γραμμές να τα έκαναν ότι ήθελαν.
Και προχώρησαν σε άλλη απάτη.

¨Εσπρωχναν τον κοσμάκη, να δανείζεται διαρκώς για να καλύψει αληθινές η φτιαχτές του ανάγκες αφού είχαν περιοριστεί οι πηγές των εισοδημάτων του κατακόρυφα, ανάμεσα στις οποίες ήταν και οι τόκοι απ τις καταθέσεις που είχαν κάνει στις τράπεζες
Και εδώ μπαίνει η άλλη πλευρά της απάτης.
Τα δάνεια αυτά που δίνονταν και που δίνονται ακόμα από τις τράπεζες με τη μορφή του άμεσου δανεισμού και του δανεισμού μέσω των καρτών, παρέχονται με υπέρογκους και αδικαιολόγητα ψηλούς , ληστρικούς και τοκογλυφικούς πέρα για πέρα τόκους.
Και ακόμα μεθοδεύτηκε έτσι η αποπληρωμή των δανείων, ώστε να μην μπορεί να τελειώσει ποτέ στην πραγματικότητα.
ΟΙ τράπεζες καθιέρωσαν να εισπράτουν ένα μικρό ποσό για απόπληρωμή του δανεισμένου κεφάλαιου, με σκοπό να παραμένει διαρκώς το δάνειο ανοιχτό και ανεξόφλητο, πέρνοντας διαρκώς κι ασταμάτητα τους τόκους απ αυτό το κεφάλαιο.
΄Ετσι κανείς δεν είναι εύκολο να ξοφλήσει το χρέος απ τα δανεικά που πήρε απ την τράπεζα.
Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες έχουν γίνει στην πραγματικότητα ιδιοκτήτες τεράστιου αριθμού σπιτιών και άλλων ακίνητων , που τα βγάζουνε στο σφυρί, πετάγοντας τον κοσμάκη στους δρόμους και φέρνοντάς τον στην απελπισία, αυτοκτονία και τρέλλα, προκειμένου να εισπράξουν τα ωφειλόμενα που αδυνατεί να ξεπληρώσει ο δανειστής.
Χ
Πρόκειται για γκράν γκινιόλ υπόθεση όπως δήποτε.
Και όμως κανείς δεν κουνιέται για να σταματήσει αυτό το κακό.
Χ
Η αντιμετώπιση του προβλήματος, βαραίνει βεβαίως πρώτα απ όλους το ίδιο το κράτος.
Την κάθε κυβέρνηση, αλλά και όλα τα κόμματα, και τους βουλευτές και πολιτευτές έναν έναν ξεχωριστά και συλογικά
Χ
Αλλά, αλαλούμ. Παντελώς αλαλούμ.
Αντί να βάλει χέρι στις τράπεζες το κράτος, χάρισε- άκουσον- άκουσον- τεράστια ποσά στις τράπεζες!!!. Φρίκη.
Θα μπορούσαν να δοθούν αυτά τα λεφτά στις τράπεζες μεν, για να ξεχρεωθούνε όμως ορισμένες κατηγορίες ωφειλετών .
Κι όμως αγαπητοί αδερφοί, συνέβει το τελείως αντίθετο.
Ομολογώ πως σταματάει η σκέψη μπροστά σαυτα τα ακαταλόγιστα πράγματα, που στερούνται πάσης μορφής λογικής και βέβαια ηθικής.
Βάζω επομένως, σαυτή τη φάση τουλάχιστον μονάχα το πρόβλημα.
¨Οταν το συνειδητοποιήσουμε, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούνε και οι λύσεις.



Μάνος Φαλτάϊτς

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Να καεί το σύστημα!

Με το δικό τους στερεότυπο, με την προσωπική τους ιδεοληψία και φοβία ταλαιπωρούνται όσοι θεωρούν ότι η εξέγερση των νέων και η αντίθεση μιας μεγάλης μερίδας των προοδευτικών πολιτών στο καθεστώς έχει ταπεινά κίνητρα ή αποτελεί έκφανση του ατομικού τους αδιεξόδου.

«Να καεί το σύστημα»: Έτσι νομίζει ο φίλος μου, Παντελής Καψής (kapsis@dolnet.gr) ότι σκεφτόμαστε οι φιλελεύθεροι αριστεροί, οι ριζοσπάστες δημοκρατικοί, οι εναλλακτικοί και τόσοι άλλοι προοδευτικοί άνθρωποι!

Καλέ μου Παντελή, δεν είμαστε πυρομανείς, ούτε αιμοβόροι, θα σου έλεγα ότι δεν είμαστε ούτε καν μνησίκακοι, αν και ίσως να μην μπορείς να με πιστέψεις, καθώς φαίνεται – αν και ωραίος άνθρωπος – να μην διαθέτεις τα εφόδια να αντιληφθείς τη διαφορά στο σύστημα της κουλτούρας που διακρίνει τους σημερινούς προοδευτικούς από την βαθιά συντήρηση που κυριαρχεί.

Άσε τα περί «κοινής λογικής» που οδηγεί αναπόδραστα στη κοινή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γιατί εκτίθεσαι άσχημα και …άδικα.
Άσε αυτή τη σαχλαμάρα περί «κοινής λογικής» να την υπερασπιστούν άλλοι δεξιότεροι , και ρώτα τη φίλη μας την Φ. Τσαλίκογλου να σου εξηγήσει πώς διαμορφώνεται σύμφωνα με τη κοινωνική ψυχολογία η «κοινή λογική», που ούτε τελικά «κοινή» είναι, ούτε καν «λογική».
Εγώ θα αρκεστώ να σου πω ότι εδώ και μια δεκαετία, τουλάχιστον, κανείς πολιτικός επιστήμονας που σέβεται την ιδιότητά του δεν επικαλείται αυτή την έννοια.

Η «κοινή λογική», αποτελεί το νεο-συντηρητικό εφεύρημα, που έρχεται να εξηγήσει και να νομιμοποιήσει τα πλέον… παράλογα πράγματα: τις ερμαφρόδιτες και δημοκρατικά ανομιμοποίητες σχέσεις εξουσίας.
Είναι, φίλε, ο όρος που χρησιμοποιείται για να ουδετεροποιήσει την πολιτική διαδικασία και να προσδώσει αντικειμενικότητα στις δια-υποκειμενικές σχέσεις εξουσίας.

Μην σε παρασύρει ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Είναι καλός συνταγματολόγος, αλλά δεν έχει ιδέα από σύγχρονη πολιτική, ούτε ασφαλώς από κοινωνική επιστήμη.
Η συναίνεση σήμερα δεν επιβάλλεται μέσω της προβολής κάποιας δήθεν «κοινής λογικής», που υπακούει σε κάποιο υπερβατικό κοινό συμφέρον, αλλά αποτελεί συγκυριακό προϊόν της πολιτικής και κοινωνικής διαπάλης.

Είναι ωραίο πράγμα ο πολιτικός ανταγωνισμός – και ο κοινωνικός, ασφαλώς - φίλε, με καθαρούς όμως όρους, δίχως νταβατζηλίκια και …πουστιές.
Αυτός τροφοδοτεί τη δημοκρατία και μόνον αυτός.
Μην τον φοβάσαι, μη μας φοβάσαι και μη ζητάς να τον πνίξεις μέσα σε ιδεαλιστικά μορφώματα, τα οποία ισοπεδώνουν την πολιτική και εξαφανίζουν την ιδεολογία.

Δεν θέλουμε, λοιπόν, να καεί το σύστημα. Δεν παίζουμε εμείς με τη φωτιά. Αυτό είναι το χόμπι όσων προκαλούν πολιτικούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς με οικονομικούς, πολιτισμικούς, φασιστικούς, μαφιόζικους ή/και νταβατζίδικους όρους (φαντάζομαι ότι συνεννοούμεθα!).

Δεν πήρες χαμπάρι, ρε Παντελή, ότι το σύστημα αυτοπυρπολήθηκε στη πλατεία Συντάγματος ανεβασμένο πάνω στον τεράστιο βωμό τον σκανδάλων που το ίδιο έστησε.
Δεν πάει άλλο η διαπλοκή. Δεν τραβάει άλλο το πελατειακό σύστημα στην Ελλάδα, βραχυκύκλωσε και αναπαράγει …τέρατα. Δεν τα βλέπεις; Εσύ τα κάνεις σχεδόν κάθε μέρα πρωτοσέλιδα στην εφημερίδα σου!

Πιστεύεις, τέλος, ότι «μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα όλους του φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα;»
http://grbloopers.blogspot.com/

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Ζώντας σε δανεισμένο χρόνο σε κλεμμένη γη



Gillad Atzmon
Αν κάποιος έρθει σε επαφή με Ισραηλινούς μπορεί να μπερδευτεί. Ακόμη και τώρα που η ισραηλινή αεροπορία δολοφονεί εκατοντάδες πολίτες, ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά, οι Ισραηλινοί καταφέρνουν να πείθουν τον εαυτό τους ότι είναι αυτοί τα πραγματικά θύματα σ' αυτή τη βίαιη ιστορία.
Οσοι γνωρίζουν από τα μέσα τους Ισραηλινούς αντιλαμβάνονται ότι είναι εντελώς απληροφόρητοι για τις ρίζες της σύγκρουσης που κυριαρχεί στη ζωή τους. Πολύ συχνά καταφέρνουν να επινοούν κάποια εξωφρενικά επιχειρήματα, που μπορεί να φαίνονται λογικά μέσα στην ισραηλινή κοινωνία αλλά είναι εντελώς παράλογα έξω απ' αυτήν. Ενα τέτοιο επιχείρημα είναι το εξής:
«Αυτοί οι Παλαιστίνιοι, γιατί επιμένουν να ζουν στη γη μας, γιατί δεν μπορούν να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Λίβανο ή σε κάποια άλλη αραβική χώρα;». Ενα άλλο εβραϊκό μαργαριτάρι σοφίας είναι το εξής: «Τι πρόβλημα έχουν αυτοί οι Παλαιστίνιοι; Τους δώσαμε νερό, ηλεκτρισμό, μόρφωση και το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να μας ρίξουν στη θάλασσα».
Προκαλεί έκπληξη ότι οι Ισραηλινοί ακόμη και μέσα στην αποκαλούμενη «Αριστερά», ακόμη και η μορφωμένη «Αριστερά» δεν μπορεί να κατανοήσει ποιοι είναι οι Παλαιστίνιοι, από πού κατάγονται και τι υπερασπίζονται. Αδυνατούν να κατανοήσουν ότι για τους Παλαιστίνιους η Παλαιστίνη είναι η πατρίδα τους. Ολως περιέργως, οι Ισραηλινοί καταφέρνουν να μη μπορούν να αντιληφθούν, ότι το Ισραήλ δημιουργήθηκε σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, σε παλαιστινιακή γη, σε παλαιστινιακά χωριά, πόλεις, χωράφια και περιβόλια. Οι Ισραηλινοί δεν αντιλαμβάνονται ότι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα και στα προσφυγικά στρατόπεδα στην περιοχή είναι στην πραγματικότητα εκτοπισμένοι άνθρωποι από τις Ber Shive, Yafo, Tel Kabir, Shekh Munis, Lod, Haifa, Jerusalem και πολλές ακόμη πόλεις και χωριά. Αν απορείτε πώς γίνεται να μη γνωρίζουν οι Ισραηλινοί την ιστορία τους, η απάντηση είναι πολύ απλή. Δεν την έχουν ακούσει ποτέ. Οι περιστάσεις που οδήγησαν στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση είναι καλά κρυμμένες μέσα στην κουλτούρα τους. Τα ίχνη του προ του 1948 παλαιστινιακού πολιτισμού στη γη έχουν εξαφανιστεί. Η Νάκμπα, η εθνοκάθαρση το 1948 των γηγενών Παλαιστινίων, όχι μόνο δεν αποτελεί μέρος του ισραηλινού σχολικού προγράμματος, αλλά ούτε καν αναφέρεται ή συζητιέται σε κανένα επίσημο ή ακαδημαϊκό φόρουμ.
Στο κέντρο σχεδόν κάθε ισραηλινής πόλης μπορεί να συναντήσει κανείς ένα αναμνηστικό μνημείο του 1948, που δείχνει ένα πολύ περίεργο, σχεδόν αφηρημένο, σωλήνα. Αυτό το υδραυλικό στοιχείο ονομάζεται Νταβίντκα και είναι στην πραγματικότητα ένας σωλήνας όλμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νταβίντκα ήταν ένα εξαιρετικά αναποτελεσματικό όπλο. Το βλήμα του δεν μπορούσε να φτάσει μακρύτερα από τα 300 μέτρα και μπορούσε να προκαλέσει πολύ περιορισμένη ζημιά. Προκαλούσε όμως πολύ θόρυβο. Σύμφωνα με την επίσημη ισραηλινή εκδοχή, όταν οι Αραβες, δηλαδή οι Παλαιστίνιοι, άκουσαν τον Νταβίντκα από μακριά, έφυγαν σαν λαγοί για να σώσουν τη ζωή τους. Σύμφωνα με την ισραηλινή αφήγηση, οι Εβραίοι, δηλαδή οι «νέοι Ισραηλινοί», έριξαν λίγα πυροτεχνήματα και οι «δειλοί Αραβες» το έβαλαν στα πόδια σαν βλάκες. Στην επίσημη ισραηλινή ιστορία δεν υπάρχει καμιά αναφορά στις πολλές ενορχηστρωμένες σφαγές από το νέο ισραηλινό στρατό και τις παραστρατιωτικές μονάδες που προηγήθηκαν. Δεν υπάρχει επίσης καμιά αναφορά στους ρατσιστικούς νόμους που εμποδίζουν τους Παλαιστίνιους να επιστρέψουν στα σπίτια και στη γη τους.
Το νόημα των παραπάνω είναι πολύ απλό. Η παλαιστινιακή υπόθεση είναι εντελώς άγνωστη στους Ισραηλινούς. Συνεπώς, μπορούν να αντιλαμβάνονται τον παλαιστινιακό αγώνα μόνο σαν μια φονική παραφροσύνη. Μέσα στον ισραηλινό εβραιο-κεντρικό σολιψιστικό κόσμο, οι Ισραηλινοί είναι ένα αθώο θύμα και οι Παλαιστίνιοι δεν είναι παρά ένας κτηνώδης δολοφόνος.
Η κατάσταση αυτή, που κρατά τους Ισραηλινούς στο σκοτάδι σχετικά με το παρελθόν τους, εξαφανίζει κάθε πιθανότητα μελλοντικής συμφιλίωσης. Αφού οι Ισραηλινοί στερούνται την ελάχιστη κατανόηση της σύγκρουσης, δεν μπορούν να σκεφτούν καμιά δυνατή λύση εκτός από την εξόντωση ή την εκκαθάριση του «εχθρού». Το μόνο που δικαιούνται να γνωρίζουν είναι οι διάφορες φανταστικές ιστορίες για τα πάθη των Εβραίων. Ο πόνος των Παλιστινίων είναι εντελώς ξένος στ' αυτιά τους. Το «δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων» ακούγεται σ' αυτούς σαν αστεία ιδέα. Ακόμη και οι πιο προοδευτικοί «ισραηλινοί ουμανιστές» δεν είναι έτοιμοι να μοιραστούν τη γη με τους αυτόχθονες κατοίκους. Αυτό δεν αφήνει στους Παλαιστίνιους πολλές επιλογές, παρά να αγωνιστούν για να απελευθερωθούν, παρά τις τεράστιες δυσκολίες. Είναι καθαρό, δεν υπάρχει εταίρος για ειρήνη στην ισραηλινή πλευρά.
Αυτή τη βδομάδα, όλοι εμείς μάθαμε περισσότερα για τη βαλλιστική ικανότητα της Χαμάς. Προφανώς, η Χαμάς ήταν αρκετά συγκρατημένη με το Ισραήλ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Απέφευγε να κλιμακώσει τη σύγκρουση στο νότιο Ισραήλ. Μου φαινόταν ότι οι Κασάμ που έπεφταν σποραδικά στην Σντερότ και την Ασκελόν δεν ήταν παρά ένα μήνυμα από τους φυλακισμένους Παλαιστίνιους. Ηταν ένα μήνυμα για την κλεμμένη γη, τα σπίτια, τα χωράφια και τα περιβόλια: «Αγαπημένη μας γη δε σε ξεχνάμε, είμαστε ακόμη εδώ και πολεμάμε για σένα, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουμε, θα αρχίσουμε ξανά από κει που σταματήσαμε». Ηταν όμως και ένα καθαρό μήνυμα προς τους Ισραηλινούς: «Εσείς εκεί πέρα, στη Σντερότ, στη Μπιρ Σέβα, στην Ασκελόν, στην Ασντόντ, στο Τελ Αβίβ και στη Χάιφα, είτε το αντιλαμβάνεστε είτε όχι, στην πραγματικότητα ζείτε σε κλεμμένη γη. Καλύτερα να αρχίσετε να τα μαζεύετε, γιατί ο χρόνος σας εξαντλείται, έχετε εξαντλήσει την υπομονή μας. Εμείς, ο παλαιστινιακός λαός, δεν έχουμε πια να χάσουμε τίποτα».
Ας το αντιμετωπίσουμε, αντικειμενικά η κατάσταση στο Ισραήλ είναι πολύ σοβαρή. Πριν από δύο χρόνια ήταν οι ρουκέτες της Χεσμπολά που έπεφταν στο βόρειο Ισραήλ. Αυτή τη βδομάδα, η Χαμάς απέδειξε αναμφισβήτητα ότι είναι ικανή να σερβίρει στο Ισραήλ κάποιο κοκτέιλ βαλλιστικής εκδίκησης. Και στην περίπτωση της Χεσμπολά και στην περίπτωση της Χαμάς, το Ισραήλ έμεινε χωρίς καμιά στρατιωτική απάντηση. Αναμφίβολα, μπορεί να σκοτώσει πολίτες, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει το μπαράζ ρουκετών. Ο ισραηλινός στρατός δεν έχει τα μέσα να προστατέψει το Ισραήλ, εκτός αν η κάλυψή του με μια συμπαγή τσιμεντένια οροφή θεωρείται βιώσιμη λύση. Στο τέλος, ίσως σχεδιάσουν ακριβώς αυτό.
Ομως, αυτό είναι μακριά από το τέλος της Ιστορίας. Στην πραγματικότητα είναι μόνο η αρχή. Κάθε ειδικός στο Μεσανατολικό γνωρίζει ότι η Χαμάς μπορεί να πάρει τον έλεγχο της Δυτικής Οχθης μέσα σε ώρες. Στην πραγματικότητα, ο έλεγχος της Παλαιστινιακής Αρχής και της Φατάχ διατηρείται από τον ισραηλινό στρατό. Αν η Χαμάς πάρει τη Δυτική Οχθη, το μεγαλύτερο κέντρο του ισραηλινού πληθυσμού θα βρεθεί στο έλεος της Χαμάς. Για όσους δεν μπορούν να δουν, αυτό θα ήταν το τέλος του εβραϊκού κράτους. Αυτό μπορεί να συμβεί αύριο, σε τρεις μήνες ή σε πέντε χρόνια. Το ζήτημα δεν είναι «αν» θα συμβεί αλλά το «πότε». Μέχρι τότε, ολόκληρο το Ισραήλ θα βρίσκεται στην εμβέλεια πυρός της Χαμάς και της Χεσμπολά, η ισραηλινή κοινωνία θα καταρρεύσει, η οικονομία της θα καταστραφεί. Η τιμή μιας απομονωμένης βίλας στο βόρειο Τελ Αβίβ θα είναι ίδια με την τιμή μιας παράγκας στην Kiryat Shmone ή την Sderot. Οταν η πρώτη ρουκέτα χτυπήσει το Τελ Αβίβ, το σιωνιστικό όνειρο θα τελειώσει.
Αυτό το γνωρίζουν οι στρατηγοί του ισραηλινού στρατού, το γνωρίζουν οι ισραηλινοί ηγέτες. Γι' αυτό κλιμακώνουν τον πόλεμο εναντίον των Παλαιστινίων μέχρι εξόντωσης. Οι Ισραηλινοί δεν σχεδιάζουν να εισβάλουν στη Γάζα. Αυτό που θέλουν είναι να ολοκληρώσουν τη Νάκμπα. Ρίχνουν βόμβες στους Παλαιστίνιους για να τους εξαφανίσουν. Θέλουν να διώξουν τους Παλαιστίνιους από την περιοχή. Αυτό προφανώς δεν πρόκειται να γίνει. Οι Παλαιστίνιοι θα παραμείνουν. Οχι μόνο θα παραμείνουν, αλλά η μέρα της επιστροφής στη γη τους έρχεται πιο κοντά, καθώς το Ισραήλ καταφεύγει στην πιο φονική τακτική του.
Εδώ ακριβώς παρεμβαίνει η ισραηλινή φυγή από την πραγματικότητα. Το Ισραήλ έχει περάσει το «σημείο μη επιστροφής». Η τύχη του είναι βαθιά χαραγμένη σε κάθε βόμβα που πέφτει σε παλαιστίνιους πολίτες. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει το Ισραήλ για να σώσει τον εαυτό του. Δεν υπάρχει καμιά στρατηγική εξόδου. Δεν μπορεί να διαπραγματευτεί δρόμο εξόδου του, γιατί ούτε οι Ισραηλινοί ούτε η ηγεσία τους κατανοούν τις βασικές παραμέτρους σ' αυτή τη σύγκρουση. Το Ισραήλ δεν έχει τη στρατιωτική δύναμη να τελειώσει τη μάχη. Μπορεί να καταφέρει να δολοφονήσει λαϊκούς ηγέτες των Παλαιστινίων, αυτό κάνει εδώ και χρόνια, όμως η παλαιστινιακή αντίσταση και επιμονή δυναμώνουν αντί να αποδυναμώνονται. Οπως πρόβλεψε ένας ισραηλινός στρατηγός, ήδη κατά την πρώτη Ιντιφάντα, «για να νικήσουν, το μόνο που πρέπει να κάνουν οι Παλαιστίνιοι είναι να επιβιώσουν». Αυτοί επιβιώνουν και πράγματι νικούν.
Αυτό το αντιλαμβάνονται οι ισραηλινοί ηγέτες. Το Ισραήλ έχει ήδη δοκιμάσει τα πάντα: μονομερή αποχώρηση, πείνα και τώρα εξόντωση. Σκέφτηκε να διαφύγει το δημογραφικό κίνδυνο συρρικνώνοντας τους Παλαιστίνιους σε ένα στενό εβραϊκό γκέτο. Τίποτα δε δούλεψε. Είναι η παλαιστινιακή επιμονή με τη μορφή της πολιτικής της Χαμάς που καθορίζει το μέλλον της περιοχής.
Το μόνο που έμεινε στους Ισραηλινούς είναι η προσκόλληση στην τύφλωση και στη φυγή από την πραγματικότητα για να ξεφεύγουν από την καταστροφική βαριά μοίρα τους. Στον κατήφορό τους, θα τραγουδούν τους γνωστούς τους ύμνους για τα θύματα. Διαποτισμένοι από μια εγωκεντρική αντίληψη ανωτερότητας, θα πονέσουν και οι ίδιοι, παραμένοντας τυφλοί μπροστά στον πόνο που προκαλούν στους άλλους. Οι Ισραηλινοί λειτουργούν ως συλλογικότητα όταν ρίχνουν βόμβες στους άλλους, αλλά όταν οι ίδιοι χτυπιούνται καταφέρνουν να γίνονται αθώα θύματα. Είναι αυτή η αντίφαση ανάμεσα στην εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους και στο πώς τους βλέπουν οι υπόλοιποι από μας που μετατρέπει τους Ισραηλινούς σε ένα θηριώδη εκτελεστή. Είναι αυτή η αντίφαση που εμποδίζει τους Ισραηλινούς να κατανοήσουν τη δική τους ιστορία, είναι αυτή η αντίφαση που τους εμποδίζει να κατανοήσουν τις επανειλημμένες πολυάριθμες προσπάθειες για να καταστραφεί το κράτος τους. Είναι αυτή η αντίφαση που τους εμποδίζει να αντιληφθούν το νόημα του Ολοκαυτώματος, ώστε να μπορέσουν να εμποδίσουν το επόμενο. Είναι αυτή η αντίφαση που εμποδίζει τους Ισραηλι- νούς να γίνουν κομμάτι της ανθρωπότητας.
Για μια ακόμη φορά, οι Εβραίοι θα πρέπει να βαδίσουν προς ένα άγνωστο μέλλον. Σε κάποιο βαθμό, εγώ ο ίδιος έχω αρχίσει το ταξίδι μου εδώ και αρκετό καιρό. 03/01/2009
* Ο Γκίλαντ Ατζμον είναι συνθέτης, μουσικός και πολιτικός ακτιβιστής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ισραήλ, όμως κατάφερε να αποδεσμευτεί από τα πλοκάμια του Σιωνισμού (η συνειδητοποίησή του άρχισε, όπως περιγράφει ο ίδιος, όταν υπηρετούσε στο σιωνιστικό στρατό στο Λίβανο) και να γίνει υποστηρικτής της Παλαιστινιακής Υπόθεσης. Εκπατρίστηκε από το Ισραήλ και πλέον δηλώνει «εβραιόφωνος Παλαιστίνιος».

infognomonpolitics

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ


anarxokommouni

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 2ΜΜ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ...ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΓΑΖΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ...ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...


prezatv

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Αναλογιζόμενοι και πάλι τον Πολικό





Επεξεργάζομαι εδώ και κάμποσες μέρες τα μεμονωμένα φύλλα του Πολικού που κυκλοφόρησαν το 2007. Για να εντοπίσω όσα αφορούσαν τον αγώνα μας για τη σωτηρία της Σκύρου από την απειλούμενη εγκατάσταση-ο μη γένοιτο-στο άγιό μας Βουνό των απαίσιων παστρικών Μίξερ Αέρος-Αέρος, των ανεμογεννητριών κατ’ ευφημισμόν.

Διότι, ανεμοκινούμενες είναι τούτες οι μηχανές, αλλά βέβαια δεν γεννούνε αέρα-όπως ψευδέστατα τις ονοματίζουν τα λαμόγια της αρπαχτής- που προωθούνε τούτο το γεμάτο λαθών και σφαλμάτων κολοσσιαίο στις διαστάσεις του πρόγραμμα.

Τούτες, λοιπόν, τις μέρες ξαναζωντανεύουνε οι σκέψεις που έκανα κάθε φορά που μου διάβαζε ο Μανουί κάθε νέο του κείμενο, προτού το εκδώσει στον Πολικό.

Και τώρα, που ξαναδιαβάζω τούτα τα κείμενα αναλογίζομαι το πόσο σημαντικά βοήθησαν τον Αγώνα που είχαμε οργανώσει όλοι, περίπου, οι Σκυριανοί απ’ τις αρχές του Μάη του 2007 μέχρι το τέλος του χρόνου που πέρασε.

Μέρα τη μέρα με τα κείμενα τούτα του Πολικού, που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε εκατοντάδες αντίτυπα, τόσο μεταξύ των επισκεπτών του μουσείου, όσο και στην Αγορά του Χωριού στους Σκυριανούς και τους πολυάριθμους φίλους της Σκύρου, ολοκληρώνονταν σταδιακά η εικόνα του κινδύνου που απειλούσε και απειλεί, ακόμα, τον τόπο μας.

Ο Μανουί διατυπώνει, εδώ και χρόνια, αυτή την Αρχή:

Όταν έχεις εντοπίσει το πρόβλημα έχει λυθεί, ήδη, τουλάχιστον στο μισό.

Έπρεπε να συλλάβουμε, όσο γινόταν γρηγορότερα, τις φανερές και κρυφές διαστάσεις του.

Ήταν ανάγκη να εντοπίσουμε με ακρίβεια τους κινδύνους που απειλούνε τη Σκύρο, κατά περίπτωση και εν συνόλω.

Ποιοι είναι εχθροί;

Ποιοι ευθύνονται γι αυτή την κατάσταση;

Ποια όπλα χρησιμοποιούν εναντίον μας;

Πώς μπορούμε να φυλαχτούμε απ’ αυτή την κατάσταση;

Προς τα πού έπρεπε να στοχεύουν τα βέλη μας για να αντιμετωπίσουμε τους πολύπειρους και αδίσταχτούς μας εχθρούς;

Γιατί για ολοφάνερο και σκληρότατο πόλεμο πρόκειται.

Με τις ιδιαιτερότητες που έπρεπε να εντοπίσουμε και αναλύσουμε με κάθε υπευθυνότητα, για να μη στραφεί ο αγώνας σε βάρος μας.

Τα κείμενα τούτα του Πολικού διαβάζονταν, σχολιάζονταν και συζητιότανε άπληστα, όλο αυτό το διάστημα. Κι έδιναν αφορμές ν’ ακούγονται κάθε μέρα και καινούριες απόψεις. Να πολλαπλασιάζονται οι πληροφορίες, να συνειδητοποιούνται οι κίνδυνοι, να θεμελιώνεται εν δυνάμει η κοινή γνώμη των Σκυριανών, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους.

Που έδειξαν με τη στάση τους ότι είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τον εχθρό να περάσει.

Ευτυχώς, σ’ αυτό τον Αγώνα συμμετείχαν με τελείως μεγάλη υπευθυνότητα, γνώση και θάρρος αρκετοί Σκυριανοί-το τονίζω και πάλι-αρκετοί Σκυριανοί.

Κι ο Αγώνας μας καταχωρείται ήδη, φωτεινά, στις σελίδες της νεώτερης ιστορίας της Σκύρου.

Έχω καταγράψει με πολλές λεπτομέρειες, την πορεία αυτού του Αγώνα.

Και θα μιλήσω για την ξεχωριστή προσφορά εκείνων των συμπατριωτών και συναγωνιστών μας, που με έκαναν να νοιώθω περηφάνεια γι αυτούς.

Σ’ αυτή τη φάση παρουσιάζω τα κείμενα όλων εκείνων των Πολικών που γράφτηκαν και κυκλοφόρησαν απ’ το Μανουί στα πλαίσια του ωραίου και μεγάλου Αγώνα μας, για το σωσμό της πατρίδας μας Σκύρου.

Ο Αγώνας, βέβαια, τούτος δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Ο κίνδυνος εξακολουθεί να υπάρχει κι ο Αγώνας θα συνεχίζεται.



SOS Σκύρος SOS

Φωνή Λαού

Οργή Θεού


Αναστασία Φαλτάϊτς


Παρασκευή 25 Γενάρη 2008

Βιγλατορία του Παλαιόπυργου, Σκύρος





Η Φωνή της Ερήμου


Παρασκευή 25 Γενάρη 2008


Ο Πολικός, εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, περίπου, αποτελεί μια απ’ τις κύριες επάλξεις, απ’ τις οποίες εκφράζω τις σκέψεις μου και δίνω τους δικούς μου αγώνες.

Είναι η Φωνή που την ακούνε οι φίλοι μου κάθε φορά που βοώ απ’ την Έρημο.

Έχει, πια, γίνει συνήθεια να επικοινωνώ μ’ ετούτο τον τρόπο μ’ όλους εκείνους που υπολογίζω και αγαπώ και που απ’ την πλευρά τους περιμένουν ν’ ακούσουν τους καινούριους στοχασμούς, τις εξάρσεις και αγωνίες μου.

Αυτός ο δεσμός με ενώνει δυνατά και μακρόχρονα με τον κόσμο των φίλων μου.

Κι ακόμα, με φέρνει κοντά μ’ όλους εκείνους που συναντιόμαστε ιδεολογικά,

συναισθηματικά, λογικά, ψυχολογικά και θέλουμε ν’ αντιμετωπίζουμε τη ζωή με ευθύνη και έξαρση.

Κι όλη αυτή η εκλεκτική συσσωμάτωση που λειτουργεί μεταξύ μας με τούτο τον τρόπο της επαφής, που γεννιέται αυτόματα απ’ τη δύναμη και μόνο μιας ξεκαθαρισμένης φωνής, ενεργοποιεί τις δυνάμεις μας και μας οδηγεί σε καινούριους αγώνες.

Ο Πολικός έχει δώσει ως τώρα μεγάλους και ουσιώδεις αγώνες.

Συνοπτικά αναφέρω:

-Το άνοιγμα των κλειστών Ιερών μας.

-Την αφύπνιση του λαού πάνω στους κινδύνους του ηλεκτρονικού φακελώματος.

-Την αποκάλυψη των επικίνδυνων διαστάσεων της παμφάγου παγκοσμιοποίησης.

-Την καταγγελία του ξεκληρίσματος της παραδοσιακής μας κληρονομιάς

-Την καταγγελία της γελοιοποίησης των ιερών μας συμβόλων κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004

-Και άλλα ακόμη μεγάλα ή εντοπισμένα τοπικά, χρονικά, κλαδικά κι άλλα επί μέρους προβλήματα.


Παράλληλα, ο Πολικός προωθούσε και προωθεί τις μεγαλοδύναμες ιδέες του Ομαδισμού, Νταϊσμού και Κοινοτισμού.

Αφυπνίζει συνειδήσεις και αρχές, δίνει πίστη στην ιδέα της τελικής νίκης της Αρμονίας, που αντιπροσωπεύει κάθε μια διάσταση του Καλού, της Ομορφιάς και του Δίκαιου.

Ο Πολικός, για ένα κόσμο ολόκληρο, που αφουγκράζεται αυτή τη Φωνή της Ερήμου, δεν είναι μονάχα φωνή.

Ενσαρκώνει δυνάμεις, στεριώνει και κρατά το ακοίμητο Φως διαρκώς αναμμένο.

Μέσα σε τούτα τα πλαίσια γεννήθηκαν και κινιόνται και όλα τούτα τα κείμενα που αφορούν τους αγώνες μας για τη σωτηρία της Σκύρου απ’ τις αρπάγες του Μαμωνά, που θέλουν να καταστρέψουνε το νησί μας με την εγκατάσταση των φοβερών παστρικών Μίξερ Αέρος-Αέρος.

Ο Πολικός, όμως, αντιπροσωπεύει με σταθερό τρόπο την Ηθική, το Δίκαιο και τη Λογική και ορθώνει ενάντια σε κάθε δύναμη του Κακού την πανίσχυρη Πανοπλία του.



Μάνος Φαλτάϊτς




Παρασκευή 25 Γενάρη 2008

Βιγλατορία του Παλαιόπυργου, Σκύρος



http://evia-blog.blogspot.com/

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ για ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ : Εκστρατεία αιμοδοσίας και συλλογής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και παιδικών τροφών για την Παλαιστίνη,

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ για ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ : Εκστρατεία αιμοδοσίας και συλλογής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και παιδικών τροφών για την Παλαιστίνη,


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ





Εκστρατεία αιμοδοσίας και συλλογής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και παιδικών τροφών για την Παλαιστίνη, αποφάσισαν να ξεκινήσουν η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ, η ΚΕΔΚΕ και η ΕΝΑΕ, σε συνεργασία με την «Ελληνο-Παλαιστινιακή Φιλία», και την «Πανευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Άρση του Αποκλεισμού της Γάζας», που είχε και την πρωτοβουλία για τη σύσκεψη που έγινε χθες 7-1-09 στα γραφεία της τριτοβάθμιας δημοσιοϋπαλληλικής οργάνωσης.

Λεπτομέρειες για τα είδη που έχουν ανάγκη τα νοσοκομεία στη Γάζα, καθώς και για τα σημεία συγκέντρωσης των εφοδίων, που θα γίνει με το συντονισμό δήμων και νομαρχιών, θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.

Οι συνδικαλιστικοί φορείς διοργανώνουν συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για τη σφαγή των παλαιστινίων, το ερχόμενο Σάββατο 10-1-09, στις 13.30 στο Σύνταγμα.





ΑΘΗΝΑ, 7-1-09





ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ


ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΑΖΑ





(Έδρα: Βρυξέλλες,


Εκπρόσωπος στην Ελλάδα :




Γιώργος ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ- 6944595100)










ΜΕΣΩ:stoxasmos-politikh

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Όλοι-ες στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Πέμπτη 9 Γενάρη στις 12:00 Προπύλαια



Με καταλήψεις ενάντια στους δολοφόνους!
Η εξέγερση της νεολαίας με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου έδειξε ότι οι μαθητές αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια σ’ αυτούς που τους σκοτώνουν τα όνειρα και τις ελπίδες για το μέλλον.
Η κυβέρνηση συνεργάζεται στενά με το Ισραήλ που σκοτώνει χιλιάδες αθώα παιδιά και άμαχους πολίτες.
Η οργή μας ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων χρειάζεται κλιμάκωση για διαρκή αγώνα με καταλήψεις μετατρέποντας τα σχολεία σε ορμητικά κέντρα αγώνα συλλογικής δράσης των μαθητών.
Ο συντονισμός με τους φοιτητές, τις ομοσπονδίες των καθηγητών και τα εργατικά σωματεία, είναι απαραίτητος.

Διεκδικούμε:
Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων
Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους
Να δοθεί το 15% από τον προϋπολογισμό στην Παιδεία και όχι σε τραπεζίτες και εξοπλισμούς
Κατάργηση της βάσης του 10 και των πανελλαδικών εξετάσεων-ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
Καμία εφαρμογή του νόμου πλαίσιο-όχι στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας
Να μην μετρηθούν οι απουσίες των μαθητών τις μέρες της εξέγερσης
Αλληλεγγύη και λευτεριά στην Παλαιστίνη

Όλοι-ες στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Πέμπτη 9 Γενάρη στις 12:00 Προπύλαια (εκδήλωση του Συντονιστικού στην Νομική αμέσως μετά την πορεία)
Όλοι-ες στο Αντιπολεμικό Συλλαλητήριο για την Παλαιστίνη, το Σάββατο 10 Γενάρη στις 2μμ στο Σύνταγμα
Ανοιχτή Γενική Συνέλευση του Συντονιστικού την Κυριακή 18 Γενάρη στις 5μμ στη Νομική σχολή




http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΟΝΟΝ ΛΙΓΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ







Γιατί εθάμπωσε το φως;



Βράδυ γλυκό στο ύστατο του έτους χρονοπόρτι
Μια αρμαθιά παιδιά πλάτη την πλάτη στης λιθόμπαλας πάνω την πορφυρή καμπή
μαδούνε μαργαρίτες
Αρπούν της νιότης τον ανθό της νύχτας το θολό σκορπούνε ιστό
Του γέλιου χίλιες αστραπές σπαθίζουν του πεζόδρομου το νέφος το ισχνό
Ο Νίκος γιορτάζει τ’ όνομα κι ο Αλέξης τον τιμάει
Η Αρετή ανεμά το μόσχο της κι η Αθηνά του έρωτα τα γιασεμιά μες στις ψυχές
σταλάζει
Ο Αλέξης με την κιθάρα του ανυμνά της ομορφιάς τα μάγια και της ζωής τα δίκαια
με σφρίγος τα μηνά
Νιάτο πυρφόρο η αρμαθιά μ’ όλης της γης τ’ αρώματα μες στης καρδιάς τα άστρα
Τι κι αν ετούτα είν’ παιδιά απ’ τα χρυσά, τα πορφυρά τα τζάκια
Τραγούδι λέν’ του φεγγαριού τραγούδι και για τ’ άστεγου το μ’ όλο νέφη σπίτι
Τραγούδι λέν’ του έρωτα ύμνους αχολογούνε στην αυγή που χαλινό δεν έχει
Και πώς ινία να ’χει του έφηβου η δρασκελιά π’ όλο φεγγάρια αδράχνει
όλο φεγγάρια μ’ όλο φως Απρίληδες λευκούς και κρίνους μεθυσμένους!

Τώρα της νιότης η αρμαθιά λυγάει της μέλισσας χορό γύρω απ’ της μπάλας
τον παλιό κορμό
στων διαβατών τα μάτια χαμόγελο κρουστάλλινης ρέει πηγής
Και μια Σελήνη γελαστή δοξάρι κρατεί του ήλιου μια χρυσή κλωστή
Στη λύρα της χαϊδεύει βελούδινο σκοπό του δειλινού
Τ’ αηδόνι με ράμφος σαν το χάνο άγαλμα στέκει σε πλάτανου αψύ κλωνί
δίχως μετάξια να λαλεί δίχως να πιλατεύει των Μουσών μαγεύτρα, θεία άρπα

Τώρα σκιές δυο στη δημοσιά ορθώνονται σκληρά με Κατοχής τη μελανή των μπέρτα
του ρίγους κραδαίνουνε αιμάσσουσα αγκαθιά,
την κάνη τους χαϊδολογούν την κρύα με μια καρδιά σαν βράχια της Καμένης
πισσόλαμπρα, γαμψά
Τώρα να σκίσουν θέν’ την ομορφιά, την αυγινή να σβήσουνε του Ροδομάη δρόσο
να σπείρουνε την καταχνιά της έρημος την πάχνα

Σκύβει λυγάει το γόνα της Τάξης ο φρουρός
Το μάτι του θολό στο αίμα βουτηγμένο τα δόντια του σκληρά σαν ύαινας
που η πείνα η αμάλαγη μες στη φωτιά τη σέρνει…
Το χέρι του στητό σημάδι ξέρει στο ψαχνό, κι αύριο νύπτων τας χείρας μετάνοια
κάμνει…
Τώρα δίχως περίσκεψη, σπουδή, τη σκάνδαλο αφήνει στο άψε, το μικρό μηδενικό
Της Άνοιξης πατά το Μέγα Φως στην άβυσσο να τσουβαλιάσει τρέχει…
Μια της οχιάς οπή βαθιά ξεσκίζει της νιότης την εβένινη ματιά
κι ένα ρυάκι πορφυρό αχνίζει μέχρι τ’ άστρα
Τώρα η Άνοιξη, το Μέγα ο Αλέξης Φως κείτεται δίπλα στης μπάλας τη θαμπή καμπή
την σπαραξιά της κορασιάς την αφωνιά της κόρης…
Δεν έχει πλια πουλάκι να λαλεί δεν έχει ανθί τους μόσχους του με σαϊτιές να λέει
Τώρα η Μάνα μαδά τη μαύρη της κορφή τις σάρκες της με νύχια αυλακίζει
Ο σκύλος το μάρμαρο σκαλνάει χλιβερά κι η αδερφή του χέει τα δάκρυα
σαν τα διαμάντια της μαμάς
που γίνανε πετράδια συφοράς σμαράγδια δίχως λάμψεiς μαργαριτάρια της σβουνιάς
χρυσάφια από λάσπες…
Τώρα οι δρόμοι γέμουνε οργή μια φλόγα που ’καιγε στη γης ηφαίστειο όλο λάβα
Τα νιάτα κραυγάζουν και βοούν ουρλιάζουν και φωνάζουν:
‘‘Ο κόσμος σας είναι τυφλός ο δρόμος σας πού φέγγος!
Γιατί παχτώσατε το χρυσαφένιο Φως;
Γιατί σκορπάτε της Αυγής την προσμονή, του Ήλιου τα μαγνάδια;
Γιατί της Μήνης τις μετάξινες μαδείτε μπούκλες, τ’ ασήμια της Σελήνης;
Τώρα ποτάμι η οργή, ωκεανός, πελάγια
Αύριο θα γίνει η Νέα Αυγή ντυμένη με τ’ αστράδια.’’

Όλοι κοιτούνε σα χαζοί σ’ Ανατολή και Δύση
Τρομάζουν απ’ των νιάτων την κραυγή της Ομορφιάς τα κάλλη
Λίγο κινούνται απ’ το σκαμνί και στην ΤV κουρνιάζουν…
Δεν νογάν πως ψες πριν φύγει ο Αλέξης καθαρά το είπε και απλά:
‘‘Εγώ δεν ξέρω αύριο τι πράμα θέλει γίνω μα να ’στε σίγουροι
Στον κόσμο στον ντουνιά στην οικουμένην όλη μια μέρα ο Αλέξης, Γκρέγκορη
σημαία Ελπίδας θ’ ανεμίζει’’

Αυτό κρατούνε λουλούδι τα παιδιά
Τα σωθικά με άκανθες πυρώνουνε οργής και πέτρες όλο σφρίγος
Οι πόλεις παίρνουνε φωτιά η λαύρα τ’ άστρα καίγει
Τώρα η θάλασσα έχει ορμή και τα πελάγη αγέρα
Τώρα το Φως κρατεί στη γη σπαθί, η Ελπίδα δε μερεύει
Η προσμονή φτεροβατεί σα Νίκη των Ελλήνων στο Ολυμπίας το ιερό
με πνεύμα πάντα θείον

Κειο που ψες εθάμπωσε μες στην Τζαβέλλα Φως
ΑΝΕΣΤΗ

Τώρα, φωτοπλημμύρες γαλαξιών πολυριπίδια χαίει
Λαοί κάντε κροντήρι την ψυχή ρουφήξτε την Ελπίδα
Κάντε κοντάρι την Αυγή και σπάθα την Ανάγκη

Ο Αλέξης είναι Λαμπρή
ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ τρισμέγας
Ο Προμηθεύς εκείνου τ’ αψηλού βουνού
Της Γνώσης ο πυρφόρος
Της Αρετής αρμενιστής
Ή κειας της κρύπτης του Κακού
ο νέος καταλύτης














Η μετά Αλέξανδρον εποχή

Βράδυ σαββατιανό της 6ης Δεκεμβρίου 2008. Ώρα 9 μ.μ. Ημέρα εορταστική. Του Αγίου Νικολάου του ναυτοπροστάτου.
Συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου παρά: τον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, την Ομόνοια των Αθηνών και τα πολλάκις εξεγερθέντα Εξάρχεια.
Μια μικρή παρέα δεκαπεντάχρονων αγένειων τέκνων στέκεται και συνομιλεί προτού πορευτεί προς την οικία του συνομηλίκου που εορτάζει και θέλουν όλοι μαζί να χαρούν τους εφηβικούς των χαριεντισμούς, τις μουσικές και τις γεύσεις από το μητρικό χέρι της κυρίας Δέσποινας.
Σιμά τους, στο δίστρατο όπου στέκονται, βρίσκεται μια ξεφλουδισμένη κοκκινωπή σφαίρα από τα χρόνια της μεγαλοσύνης του ’21 και του Μεσολογγιού. Την έχουν γι’ αποκούμπι, για πατήθρα αναπαύσεως.
Σε λίγο, ετούτη η λίθινη σφαίρα της ιστορικής μνήμης θα στολιστεί μ’ άνθια, κεριά και μια καντηλήθρα αναμμένη. Αναμφίβολα, η μπάλα αυτή θα γίνει ο τύμβος της τιμής για το δαφνηφόρο Αλέξανδρο, καθώς η ραμποσύνη της παραφροσύνης θα πατήσει τη σκανδάλη του υπηρεσιακού περιστρόφου, εκτελώντας άσπλαχνα το άνθος της νιότης από απόσταση βημάτων λίγων. Η βολίδα του κουμπουροφόρου θα βρει το κέντρο το απόλυτο. Αυτοστιγμίς, η πάλλευκη του άνθους η καρδιά στους αιθέρες φυλλορροεί βεντάλια ρόδου βαθυπόρφυρου. Ο θάνατος του έφηβου ακαριαίος. Να προκάνει ο Αλέξης, το παιδί, έστω και μια ύστατη μικρούλα να ψελλίσει λέξη, αμπόρετο. Αδύνατον!…
Ιδές επιδεξιοσύνη και ευστοχία που επέδειξεν το Όργανον της Τάξεως, ευελπιστώντας έτσι να παραδειγματίσει και τρομάξει τη νιότη της χώρας, που κάτι στην καρδιά της κρατεί από το αδούλωτο και ανυπότακτο πνεύμα των Ελευθέρων του Μεσολογγιού Πολιορκημένων και μαζί – πού ξέρεις – μήπως και κάτι συμβεί και μ’ όλους τους παντοειδώς έκνομους φωστήρες, οι οποίοι ανεμπόδιστοι κι ατάραχοι λυμαίνονται τον κρατικό πλούτο ή του λαού τη νηνεμία και το μισάδειο του πουγκί!...
Έλα όμως, που αυτό το Όργανον της Τάξεως φεύγοντας το μεσημέρι από το σπίτι του για υπηρεσία και καθώς φιλούσε πατρικά τα τρία του τέκνα, δεν αναλογιζόταν – ίσως – πως ώρες μετά μεγαλόπρεπα θα τα οδηγούσε τα δύσμοιρα στο δύσβατο και αγκαθερό δρόμο της κοινωνικής κολάσεως, καθώς πλέον ετούτα τ’ αγγελούδια (για τους ανορθόδοξα σκεφτόμενους πολίτες) εσαεί θα μεταφέρουν στους λαβδούς των ώμους το προσωπικό τους προπατορικό αμάρτημα, κατάλοιπο της αλογισιάς του δικούς τους πατέρα πιστολέρο…
Καθώς πολλά και δυσβάστακτα στις ψυχές των νέων έχουν συναχτεί (εντατικοποίηση σπουδών, ανεργία, καταλήστευση του μέλλοντός τους από τους καλοβολεμένους στα ποικίλα κοινωνικοοικονομικά πόστα, απανωτά σκάνδαλα με προεξάρχον το βατοπεδιακό, στείρος και ανούσιος πολιτικός κοκορομαχικός λόγος, ευμένεια υπέρ των κομματικών ουροκουνιστών και κραυγαλέα αναξιοκρατία, προκλητική επίδειξη πλούτου από ανθρώπους που αδιαφανώς απέκτησαν, διογκούμενη οικονομική κρίση με μέγιστα θύματα τον άνεργο, τον αγρότη, τον χαμηλόμισθο ή χαμηλοσυνταξιούχο και τον όποιας μορφής οικονομικό μετανάστη, διάχυση πάμπολλων μηνυμάτων για την επί θύραις διαφαινόμενη περιβαλλοντική καταπτωτική πλημμυρίδα) η πράξη του Οργάνου της Τάξεως απέβη θρυαλλίδα πυρφόρα, που γοργόπλοη σάρωσε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας.
Έτσι, η οργή που εκδηλώθηκε με αφορμή τη στυγερή δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ήταν επόμενο να οδηγήσει και σε πράξεις ακραίας παραβατικής συμπεριφοράς από τα γνωστά άγνωστα – ανεξέλεκτα προσωπιδοφόρα περιθωριακά – στοιχεία. Όμως, ετούτη τη φορά η πέτρα ή άλλα φθοροποιά αντικείμενα βρέθηκαν και στη φούχτα χιλιάδων εφήβων, που πρωτεκδήλωσαν μια τέτοια οργισμένη συμπεριφορά, από τη μια προξενώντας τεράστιες και ίσως ανεπανόρθωτες καταστροφές στην ύπαρξη ή τη βιωσιμότητα δεκάδων εμπορικών επιχειρήσεων και από την άλλη πετώντας τα ανενδοίαστα στο πρόσωπο του τέλματος και του αλλουβρεχητισμού των – σφυριζόντων αδιαφόρως – ιθυνόντων.
Μήπως αυτή η πολυάνθρωπη νεανική αφυπνητική εξέγερση – των ιντερνετο-πλεϊστεησάιδων νεολαίων μας – ήταν ένα προμήνυμα κρούσης της θύρας του εθελοτυφλισμού και ένα βουερό ηχοβολητό για τη δική μας έγερση, φέρνοντας την υπογραφή της μετά Αλέξανδρον εποχής, που ίσως τσουνάμι αύριο (όπως έντονα φοβούνται και τρομάσσουν οι Ευρωπαίοι και άλλοι ηγέτες, πως σύντομα θα συμβεί) θα ’χει ένα καθολικότερο – πανευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο – χαρακτήρα;
Λοιπόν, για να μην οδηγηθούμε τάχιστα σε μια τέτοια διαφαινόμενη προοπτική, θα πρέπει τώρα – όχι αύριο – να εγερθούμε, αποφασίζοντας:
Να δώσουμε τα δίκαια σε αυτούς που (τεχνηέντως παραγκωνίζονται, ασφυκτιούν και σταθερά) βρίσκονται στο περιθώριο.
Να πάψουμε να προκαλούμε με την έκλυτη πλουτοεπιδεικτική και σκανδαλομορφική μας συμπεριφορά.
Να περιορίσουμε άρδην την αμερικανοδυτική καταναλωτική καταληστευτική μας απληστία.
Να κάνουμε ελκυστική τη μάθηση μέσα από ένα δημοκρατικό και ανοιχτό στην κοινωνία φιλαμιλλικό σχολείο.
Να πάρουμε δραστικά και ουσιαστικά μέτρα υπέρ του οικουμενικού περιβαλλοντικού προβλήματος και της κάθε μορφής ζωής του πλανήτη μας.
Εάν δεν τρέξουν συντονισμένα τα μέτρα, ίσως στο επόμενο χρονικό διάστημα να γυρνούμε πολλές φορές τη ματιά μας προς τα ριζά της πηγής του ποταμού της οργής και της εξέγερσης και να το βλέπουμε ερχόμενο από το αυθόρμητο ξέσπασμα των Ελληνόπουλων κατά τον οδυνηρό για πολλούς επιχειρηματίες αλλά και συνάμα ελπιδοφόρο για τους πολλούς και καταφρονεμένους Δεκέμβρη του 2008.
Η μετά Αλέξανδρον εποχή είναι μήπως μιας χαραυγής ακτή τύπου Μάη ’68, όπως η σκέψη πολλών θέλει να συνταυτίζει;
Ο χρόνος ο ερχόμενος ξέρει τι μας επιφυλάσσει.
Κυριακή κοντή γιορτή…
Κ. Κ. Μπαϊρακτάρης
evia-blog

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΓΕΝΑΡΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 3 μμ





Καλούν: Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, Σύνδεσμος Ελληνοπαλαιστιναικής Φιλίας, Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας, Free Gaza Movement (Κίνημα Ελεύθερη Γάζα), Πανευρωπαϊκή Επιτροπή για την Άρση του Αποκλεισμού της Γάζας, Άραβες μετανάστες, Συνδικάτα - Φορείς - Οργανώσεις
Απαιτούμε να σταματήσει η επίθεση του Ισραήλ, να αρθεί ο αποκλεισμός της Γάζας, να διακοπούν οι σχέσεις με το σιωνιστκό κράτος του Ισραήλ
Αναρτήθηκε από σίβυλλα






sibilla

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΓΕΝΑΡΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 3 μμ




ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΓΕΝΑΡΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 3 μμ

Καλούν: Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, Σύνδεσμος Ελληνοπαλαιστιναικής Φιλίας, Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας, Free Gaza Movement (Κίνημα Ελεύθερη Γάζα), Πανευρωπαϊκή Επιτροπή για την Άρση του Αποκλεισμού της Γάζας, Άραβες μετανάστες, Συνδικάτα - Φορείς - Οργανώσεις

Αναβλήθηκε για την Παρασκευή 2 Γενάρη η δίκη στο αυτόφωρο Τριμελές (Ευελπίδων, κτίριο 7, ώρα 12) του Αχμέντ Αλτζούμα Ιμπραήμ, του Σύρου αγωνιστή που κατέβασε την ισραηλινή σημαία από τον ιστό της ισραηλινής πρεσβείας, κατά την διάρκεια της διαδήλωσης καταδίκης των σφαγών στη Γάζα την Δευτέρα 29 Δεκέμβρη.
Η επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει σε δίκη σε βάρος του αγωνιστή για «διακινδύνευση των σχέσεων του κράτους», την ώρα που δεν το αποτόλμησε ούτε η ισραηλινή πρεσβεία, δείχνει πόσο υπάκουη είναι στη στήριξη των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής που συνεχίζουν το μακελειό στη Γάζα.
Η επίθεση, από τέσσερα πολεμικά πλοία του Ισραήλ, στο πλοίο του «Κινήματος Ελεύθερη Γάζα» που μετέφερε ιατρικό υλικό για ανάγκες άμεσων χειρουργικών επεμβάσεων, δείχνει ότι προχωράνε σε σχεδιασμένη γενοκτονία των Παλαιστίνιων.
Απαιτούμε να σταματήσει η επίθεση του Ισραήλ, να αρθεί ο αποκλεισμός της Γάζας, να διακοπούν οι σχέσεις με το σιωνιστκό κράτος του Ισραήλ.








sibilla

Απίστευτο κι όμως αληθινό!!

H (δηλωμένη) πλάκα που κάναμε με το δήθεν online στοίχημα για το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Συντάγματος, βρήκε το δρόμο της ως τα δελτία ειδήσεων σαν πραγματική είδηση! Για γέλια ή για κλάματα η ανεπάρκειά τους; Τα σχόλια δικά σας.




KAI NΔ ΚΑΙ LIGHT

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Μολότοφ στη Νέα Τάξη

Το διεθνές δίκαιο για να είναι δίκαιο θα πρέπει να προνοεί και να επιβάλλει την καθολική εφαρμογή των κανόνων που θεσπίζει.
Sui generis καταστάσεις δεν συνιστούν δίκαιο, αλλά αντίθετα εν δυνάμει ανατροπή του υφιστάμενου καθεστώτος νομιμοποίησης συμπεριφορών κρατών, συνασπισμών, υπερεθνικών οργανισμών και κυβερνήσεων.

Η δημιουργία του Ισραήλ και έκτοτε η κρατική του υπόσταση και συμπεριφορά αντιμετωπίσθηκε ως sui generis φαινόμενο, από τη διεθνή κοινότητα και εν τέλει από όλους και σε κάθε περίπτωση.
‘Έτσι το Ισραήλ κατέληξε να αντιμετωπίζεται ως μια εντελώς ιδιαίτερη περίπτωση στη μελέτη των διεθνών σχέσεων και στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Το διεθνές δίκαιο όταν δεν αποτελεί προϊόν «νομολογίας» των ισραηλινών εθνικών συμφερόντων, δεν έχει απολύτως καμία αξία για τις κυβερνήσεις αυτού του κράτους.
Με άλλα λόγια, ομάδες συμφερόντων που καλύπτουν την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ ή/και καλύπτονται πίσω από την μιλιταριστική πρακτική των κυβερνήσεων του, δομούν την έννοια του «κοινού συμφέροντός» τους, πέραν κάθε παραδοσιακής έννοιας δικαίου.

Αυτό, ασφαλώς, τείνει να ανατρέψει την ίδια τη κατασκευή της «διεθνούς κοινότητας» και να θέσει σε αμφισβήτηση όχι μόνον τον ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενο ΟΗΕ, αλλά και οποιοδήποτε άλλο σύστημα θα μπορούσε να υποστηρίξει την συλλογική ασφάλεια του παγκόσμιου συστήματος.

Η αντικομφορμιστική συμπεριφορά του Ισραήλ γίνεται ανεχτή από την διεθνή κοινότητα, εξαιτίας της ιδιαίτερης σχέσης που έχει η εξουσιαστική δομή του με τις κυρίαρχες ομάδες συμφερόντων στις ΗΠΑ, αλλά και σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες.
Μόνον που η τακτική αυτή ανοχής στην απροκάλυπτα εγκληματική, ώρες-ώρες, συμπεριφορά του Ισραήλ, ασχέτως με τη μορφή νομιμοποίησης που λαμβάνει κάθε φορά, ουσιαστικά θέτει σε αμφισβήτηση ολόκληρο το μεταπολεμικό πλαίσιο ασφαλείας στο κόσμο.
Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για το ίδιο σύστημα, θα μπορούσαν να αντιληφθούν και πολλοί άλλοι, εκτός από τους σοβαρούς ερευνητές των διεθνών σχέσεων.

Η «τάξη» - και ασφαλώς η Νέα Τάξη - απαιτεί συγκεκριμένη μορφή οργάνωσης και θεσμούς να την νομιμοποιήσουν, να την διαφυλάττουν από διάφορες απειλές και να αναπτύσσουν ένα πλαίσιο κουλτούρας το οποίο θα αναφέρεται σε αυτήν και αυτή σε εκείνο.
Σήμερα, το Ισραήλ, ουσιαστικά υπονομεύει τα θεμέλια της Νέας Τάξης πραγμάτων που θεμελιώθηκε μετά το 1990 και αυτό ασφαλώς δεν το διαπράττει από μόνο του.

Ολόκληρο το σύστημα ασφαλείας, η θεωρητική και εμπειρική αναφορά του και η όποια αξία του ως παράγοντα σταθερότητας και ισορροπίας των ιδιαίτερων κρατικών και «παγκοσμιοποιημένων» συμφερόντων σαμποτάρεται σήμερα στη Γάζα, από τις ίδιες ομάδες που το επέβαλαν.

Τηρουμένων των αναλογιών και του διαφορετικού επιπέδου ανάλυσης, η συμπεριφορά του Ισραήλ διαμορφώνει το πρωτόπλασμα μιας «περεστρόικας» στις διεθνείς σχέσεις που είναι πιθανόν να οδηγήσει εκεί που κατέληξε και η περεστρόικα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι βόμβες του Ισραήλ στη Γάζα φαντάζουν σαν μολότοφ στην καρδιά της Νέας Τάξης.

Η κατάρρευση του διεθνούς συστήματος ασφαλείας είναι ζήτημα χρόνου, στο βαθμό που η λεγόμενη διεθνής κοινότητα συνεχίσει να ανέχεται το Ισραήλ, σαν να πρόκειται για το πλέον αγαπημένο, πλην κακομαθημένο παιδί της ή σαν μονίμως sui generis περίπτωση που απαιτεί από όλους μια ιδιαίτερη συμπεριφορά και κατανόηση.

Προσωπικά η τάση αυτή δεν μας… χαλάει απαραίτητα, όμως θεωρούμε υποχρέωσή μας να την επισημάνουμε αν θέλουμε να προσεγγίζουμε με σοβαρότητα την κατασκευή της πραγματικότητας και των συνεπειών της σε λαούς και κοινωνίες.
ο αγιος
Συγκλίνουσες αντιθέσεις

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Οι εικονες φρικης,μιλουν απο μονες τους...

Πανω απο 200 οι νεκροι της αναιτιας επιθεσης των "συμμαχικων δυναμεων" του Ισραηλ,εναντιον της ΓΑΖΑΣ και των πολιτων της...









Προσοχη.Το video,περιεχει αμονταριστα πλανα,
λιγο μετα την επιθεση των Ισραηλινων δυναμεων,
εναντιων αμαχου πληθυσμου στη ΓΑΖΑ.
Τι σας εφτεγαν οι πολιτες ρε καργιολιδες;;;;



ΠΡΕΖΑ TV