Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΠΟΥ ΩΦΕΙΛΕΤΕ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ



Έκδοση Ελεύθερου
Προβληματισμού
Πληροφόρησης Και Δράσης

Εκδότης:
Μάνος Φαλτάϊτς





Σκύρος (340 07): Τηλ. 22220 91.232 - Fax 22220 91150
e-mail: faltaits@otenet.gr
http://www.faltaits.gr

Τετάρτη 9 Δεκέμβρη 2009
Βιγλατορία του Παλαιόπυργου – Σκύρος

Που οφείλεται η λεγόμενη οικονομική κρίση


Που οφείλεται η λεγόμενη οικονομική κρίση, που τον τελευταίο καιρό έχει κατατρομοκρατήσει τον κόσμο ολόκληρο;
Μου κάνει εντύπωση ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έχει βάλει παρόμοια ερωτήματα:
1-Τι εννοούμε λέγοντας οικονομική κρίση;
2-Ποιά γεγονότα έχουν υπάρξει για να φέρουν μια κρίση στ αλήθεια;
3- Τέτοια γεγονότα θα ήταν π.χ.
1- ΄Ενας παγκόσμιος πόλεμος
2-Μια βιβλική καταστροφή του πλανήτη , όπως όταν καταβυθίστηκε η Ατλαντίδα π.χ.
3-Εξάντληση των πηγών ενέργειας και συγκεκριμένα του πετρελαίου
4-Μιά παγκόσμια σιτοδία.
5- Καταστροφή των τροφήμων από λιψυδρία , πλημμύρες η αλλα φυσικά ακόμα φαινόμενα σε παγκόσμια κλίμακα
6- Μια πραγματική πανδημία που – ό μη γένοιτο-, θα εξόντωνε το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού
Και άλλα τέτοια κοσμικά στη διάστασή τους φαινόμενα.
Σε μια τέτοια – ό μη γένοιτο- περίπτωση, φυσικά θα είχαμε προβλήματα σοβαρά στην οικονομία της γης.
¨Όμως τίποτα απ όλα αυτά, ευτυχώς, δεν έχει συμβεί.
Κι όμως, ξαφνικά, δηλώνεται παγκοσμίως, ότι έχει συμβεί παγκόσμια οικονομική ύφεση, όπως καλούν παραπλανητικά την οικονομική καταστροφή.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Το μόνο που φαίνεται να υπάρχει, είναι ο περιορισμένος αριθμός κυκλοφορούντος νομίσματος.
Τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχει ακόμα ευτυχώς, μείωση των παραγωγών από φυσικά αίτια.
Υπάρχει όμως περιοσμένος αριθμός κυκλοφορούντος νομίσματος.
Κι όμως, θρασύτατα μιλούν για πληθωρισμό.
Ακρίβεια υπάρχει κα παράλληλα μεγάλη έλειψη χρήματος.
Είναι δύο μάστιγες, που λογικά θα έπρεπε να μπορούν να αντιμετωπιστούνε περίπου αυτόματα, με κυβερνητικές αποφάσεις.
1- Ρύθμιση των τιμών σε υπηρεσίες και αγαθά , για να παταχθεί η ακρίβεια και η ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών σε προϊόντα και αμοιβές υπηρεσιών
2-΄Εκδοση των αναγκαίων ποσοτήτων νομίσματος , για να καλυφθούν οι ανάγκες γενικά σε άτομα, νοικοκυριά, επιχειρήσεις, οργανισμούς και στα ίδια τα κράτη ακόμα.
Κι όμως αυτή η απλή λογική, δεν εφαρμόζεται πουθενά.
Και κανείς δεν μιλά γιαυτό το τελείως παράξενο και ανεξήγητο στην πραγματικότητα φαινόμενο.
Και εξακολουθούν να μπαίνουνε ερωτήματα, που απαιτούνε απάντηση.
Είναι λένε τα κράτη χρεωμένα.
Και ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελλάδα.
Η Ελλάδα λένε, δηλαδή το Ελληνικό κράτος, χρωστάει και από έλειψη χρημάτων αναγκάζεται να δανείζεται συνεχώς για να ξοφλήσει το δημόσιο χρέος του.
Πως σημβαίνει και τι σημαίνει αυτό;
Κανονικά, ότι συμβαίνει με τους απλούς ανθρώπους, πρέπει να συμβαίνει και με τα κράτη, στην υπόθεση χρεών και δανείων.
¨Όταν χρωστάμε εμείς, σε κάποιον απ τον οποίο έχουμε δανειστεί ένα ποσό, το έχουμε πάρει στα χέρια μας και του το επιστρέφουμε επίσης στα χέρια του, και έτσι πατσίζουμε.
Από ποιόν κι από ποιούς όμως δανείζεται η Ελλάδα;
Λένε, από τις διεθνείς τράπεζες, της Ευρώπης η και το Δ.Ν. Τ. δεν ξέρω.
Δηλαδή αυτοί οι οργανισμοί, μας έχουν δώσει μερικά βαγόνια γεμάτα χαρτονομίσματα για να καλύψει το κράτος τις δικές του ανάγκες
Αστεία πράγματα.
Ούτε βαγόνια γεμάτα νομίσματα στάλθηκαν , ούτε με αεροπλάνα, ούτε με καράβια φορτωμένα κοντέινερς φορτωμένα νομίσματα έχουν σταλεί, ούτε βέβαια πρόκειται ποτέ να σταλθούν στην Ελλάδα.
Μπούρδες λοιπόν τα περί διεθνών δανεισμών και χρεών
Κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το ερώτημα είναι που τα βρήκε αυτά τα βαγόνια χαρτονομίσματος η Διεθνής τράπεζα για να τα δώσει στην Ελλάδα;
Με ποιούς τρόπους έχουν βρεθεί αυτά τα νομίσματα στην Διεθνή Τράπεζα;
¨Όπως ξέρουμε οι τράπεζες μαζεύουν λεφτά απ τις καταθέσεις των πολιτών και οργανισμών.
Και με τα δανεισμένα τούτα λεφτά, δανείζουν εν συνεχεία, όσους ζητούνε δάνεια, βάζοντας βέβαια τους ληστρικούς τόκους απάνω, και αυτό είναι μια άλλη σοβαρότατη υπόθεση.
Ποιοί λοιπόν είναι οι καταθέτες αυτών των διεθνών τραπεζών;
Γελοιότητες,
Κανείς.
Ούτε εγώ, ούτε εσύ αδερφέ μου έχεις καταθέσει ούτε ένα καπίκι ποτέ σε τούτες τις τράπεζες.
Κι όμως αυτές λένε, δανείζουν την Ελλάδα, όπως και τις άλλες χώρες για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Η υπόθεση επομένως βρωμάει και είναι μια μπλόφα και τίποτα περισσότερο.
Δεν υπάρχουν βαγόνια με χαρτονομίσματα.
Καμιά διεθνής τράπεζα δεν έχει κεφάλαια από καταθέσεις οργανισμών και ατόμων.
Φούσκα είναι όλη αυτή η υπόθεση
Ξέρετε που βρίσκεται η απάντηση;
Υποθέτω πως πρέπει να είναι αυτή.
Αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί, το Δ.Ν, Τ, και οι διεθνείς ονομαζόμενες τράπεζες, έχουν το προνόμιο να προσδιορίζουν τις ποσότητες του κυκλοφορούντος νομίσματος σε κάθε χώρα.
Και αυτό που ονομάζουνε δάνειο, δεν είναι τίποτα άλλο από την άδεια που δίνουν αυτοί οι παμφάγοι οργανισμοί σε κάθε κράτος, να εκδίδει μια συγκεκριμένη ποσότητα νομισμάτων, για να καλυφθούν οι ανάγκες του. Και αυτή η άδεια έκδοσης στις εθνικές κυβερνήσεις από το Δ,Ν,Τ η τις Διεθνείς Τράπεζες ονομάζεται δάνειο!!!
Τώρα μπαίνουν τα σοβαρά ερωτήματα.
Ποιός έχει δώσει αυτό το προνόμιο και δικαίωμα στο Δ,Ν.Τ και στις Διεθνείς Τράπεζες να ελέγχουν και να ορίζουν το ποσό κυκλοφορούντος νομίσματος σε κάθε χώρα;
Αυτό βέβαια ωφείλεται σε μια συγκεκριμένη υποταγή των εθνικών κυβερνήσεων, όλης της γης, σαυτούς τους Διεθνείς οργανισμούς, που ελέγχουν το ποσό και την κυκλοφορία των νομισμάτων.
Πότε και κάτω από ποιές σκοτεινές τελείως συνθήκες συνέβει αυτό το απίστευτο γεγονός;
Κανένας δεν ξέρει. Κανείς δεν μιλάει γιαυτό. Και οι καθηγητές των πανεπιστήμιων που διδάσκουν Οικονομία, σιωπούν και αυτοί και λένε ανοησίες περί της ρήτρας χρυσού και άλλα παρόμοια , είτε γιατί δεν ξέρουνε τι τους γίνεται , είτε γιατί με άγνωστο τρόπο είναι πιθαναγκασμένοι να διδάσκουν τους φοιτητές τους αυτές τις ψευτιές.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή συνωμοσία σιωπής και παραπληροφόρησης οπωσδήποτε, που εάν δεν ξεσκεπαστεί, η ανθρωπότητα θα παραμένει δεμένη χεροπόδαρα σαυτή την παγκόσμια μαρμάγκα που κυβερνάει τη γη.
Πως και γιατί δεν αντιδρούνε τα κράτη σαυτή την εξάρτηση;
Με ποιές μυστικές δεσμεύσεις είναι δεμένες όλες οι κυβερνήσεις της γης;
Και με ποιούς τρόπους μπορούν οι διεθνείς φανεροί και αφανέρωτοι οργανισμοί να αναγκάζουν τα κράτη, να υποκύπτουν σαυτούς και να μην παράγουν τα νομίσματα που χρειάζονται;
Κανείς βέβαια δεν μιλά για όλα αυτά.
Παρακολουθώ επί χρόνια αυτή την υπόθεση και ως τώρα δεν έχω βρει ούτε έναν να ξέρει να πει κάτι ουσιαστικό πάνω σαυτή την υπόθεση.
Και εδώ μπαίνουν οι ευθύνες πολιτικών και δήθεν επιστημόνων, που κανονικά θα πρέπει να ξέρουν τι γίνεται και όμως κανείς δεν μιλάει γαυτό.
΄Αρα σκιαμαχούμε λοιπόν. Παλεύουμε με σκιές.
Ακούγονται κάθε μέρα για την παγκόσμια οικονομική κρίση, και εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω τι εννοούν.
Μήπως καταλαβαίνεις εσύ να μου πεις αδερφέ μου;



Μάνος Φαλτάϊτς





Έκδοση Ελεύθερου
Προβληματισμού
Πληροφόρησης Και Δράσης

Εκδότης:
Μάνος Φαλτάϊτς



Γραφείο Αθήνας : Χαρ. Τρικούπη 75, Αθήνα (106 81)
\
Τηλ. 210 3805463 - Fax: 210 3805258






Σκύρος (340 07): Τηλ. 22220 91.232 - Fax 22220 91150
e-mail: faltaits@otenet.gr
http://www.faltaits.gr



Τετάρτη 9 Δεκέμβρη 2009
Βιγλατορία του Παλαιόπυργου- Σκύρος


Υπόθεση Τράπεζες

Τι γίνεται με τις Τράπεζες;
΄Έχουν γίνει ο καθημερινός βραχνάς του μεγαλύτερου ποσοστού των Ελλήνων και ίσως να συμβαίνει το ίδιο και στις άλλες χώρες επίσης. Δεν ξέρω.
¨Ολοι περίπου οι ΄Ελληνες βρεθήκαμε ξαφνικά καταχρεωμένοι στις Τράπεζες που μας απειλούν κάθε μέρα με προκλητικότατα τηλεφωνήματα που κάνουν με χυδαίο τρόπο στο σπίτι μας, απειλόντας μας ότι θα προχωρήσουν στο να βγάλουν το σπίτι μας στο σφυρί, αν δεν τσακιστούμε αμέσως να ξωφλήσουμε την δόση του δάνειου που μας έχουνε δώσει, κι ας είναι ακόμα διακόσια η τρακόσια Ευρώ η δόση αυτή.
Και το μαρτύριο αυτό συνεχίζεται εδώ και καιρό και κάθε φορά που χτυπά το τηλέφωνο, ψυχοπλακώνεσαι γιατί πολύ πιθανόν να είναι η φωνή της πρακτόρισας που έχει προσλάβει η Τράπεζα με σκοπό να μας σπάει τα νεύρα.

Τι συμβαίνει λοιπόν και πως φτάσαμε στην ελεεινή και επικίνδυνη τούτη κατάσταση;
Πριν δεκαπέντε η είκοσι χρόνια, υπήρχε ένα αλλιώτικο καθεστώς.
Ο κάθε πολίτης , ακόμα κι ο πιο φτωχός και ανύμπορος, η Θειά Μαριά και ο Μπάρμπα Γιάννης των ενενήντα χρονών του χωριού μας, ας πούμε, κάνοντας το σκατό τους παξιμάδι ως λέγαμε, είχε την δυνατότητα να δανείσει μια τράπεζα, προσδοκόντας να πάρει κάποιο τόκο στο τέλος του χρόνου. Ας πούμε ένα 10% πάνω κάτω που μεγάλωνε το ποσό της κατάθεσης.
Χ
Οι τράπεζες απ τη δικιά τους πλευρά , δάνειζαν και αυτές από τα δανεικά που είχαν σωρευτεί στα ταμεία τους, άλλους που είχαν ανάγκη, με ένα τόκο ας πούμε 15% χοντρικά.
Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες, κέρδιζαν ασκόντας το τοκογλυφικό τους επάγγελμα ένα 5% χοντρικά.
Το καθαρό κέρδος τους μετά την αφαίρεση των εξόδων που είχαν ήταν πάντα μεγάλο και γινόταν με τούτο το σύστημα κάθε μέρα και μεγαλύτεροι κολοσοί.
Χ’
Πάντως υπήρχε κάποια λογική σαυτές τις διαφορές μεταξύ του 10% και 15% .
Και οι δανειστές της τράπεζας κέρδιζαν και οι ίδιες οι τράπεζες. Και επί πλέον όσοι δανείζονταν χρήματα απ αυτές, δεν βαρύνονταν με εξοντωτικούς τόκους όπως γίνεται σήμερα.
Χ
Ξαφνικά, δεν θυμάμαι καλά πότε συνέβει αυτό το κακό, οι τράπεζες κατάργησαν ουσιαστικά την υποχρέωσή τους να καταβάλουνε τόκους στους χιλιάδες των καταθετών τους μικρών και μεγάλων.
Δεν κατάργησαν βέβαια τελείως τους τόκους, αλλά τους περιόρισαν στο ασήμαντο και άνευ σημασίας ποσό του 1% έως 2% πάνω κάτω.
΄Ετσι αυτόματα το έσοδο από τόκους των καταθετών εξαφανίστηκε από προσώπου της γης καθώς περιορίστηκε στο ελάχιστο.
Χ
Το γεγονός αυτό από μόνο του , αποτελούσε μια πρωτοφανή ληστρική πράξη των Τραπεζών.
Κι όμως κανένας δεν κινήθηκε για να σταματήσει αυτό το κακό.
Και εννοώ σαυτή την περίτπωση όλα τα κόμματα χωρίς καμία εξαίρεση , που άφησαν να περάσει χωρίς καμία αντίσταση και αντίδραση αυτή η πρωτοφανής ληστεία του κόσμου.
Χ
Οι δανειστές των τραπεζών η καταθέτες όπως συνήθως καλούνται, δεν ήταν σε θέση να αντιδράσουν και ούτε καν να σκεφτούν τις συνέπειες αυτής της ληστείας και δεν βγήκαν στους δρόμους ως είχαν κάθε δικαίωμα να κάνουν και να αγωνιστούν για να προστατέψουν το δίκιο τους.
΄Αφησαν τα χρήματά τους, βλακωδώς στις τράπεζες, χωρίς να τα αποσύρουν αμέσως κάνοντας μικρές η μεγάλες δουλειές.
Η ακόμα και δανείζοντας σαυτούς που είχαν ανάγκη με λογικό χαμηλό τόκο. Αλλά αυτό το δικαίωμα τους το απαγορεύει το Κράτος, το οποίο επιτρέπει τον τοκισμό μονάχα στις Τράπεζες.
Και με τον τρόπο αυτό, οι Τράπεζες ουσιαστικά έγιναν ιδιοκτήτες όλων τούτων των καταθέσεων, αφού κανείς ουσιαστικά δεν ζητούσε να τις πάρει πίσω, και περιορίζονταν στο ελάχιστο ποσοστό τόκου του 1% έως 2% η κάτι τέτοιο .

Εδώ βέβαια υπάρχει ευθύνη και των ίδιων των πολιτών, που αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, ότι είναι τελείως ανίκανοι να κινηθούν αυτοδύναμα από μόνοι τους για να υπερασπστούν τα πιό βασικά δικαιώματά τους.
Περιμένουν κάποιους να τους ξεσηκώσουν και να τους πουν τι θα κάνουν, και εννούμε πως αυτοί οι κάποιοι είναι τα κόμματα.
Ο κόσμος κουνιέται και σκέφτεται ανάλογα με τις εντολές που θα δόσουν τα κόμματα.
Και τον τελευταίο καιρό και τα κανάλια της τηλεόρασης .
¨Όταν αυτοί οι δύο φορείς που κουνούν κατά βούληση τον κοσμάκη, δεν μιλούν , τίποτα δεν κουνιέται.
Και η χλεμπάγια σιωπά και σκύβει ηλιθιωδώς το κεφάλι της.
Χ
Με την σιωπή και ανοχή επομένως των εκατοντάδων χιλιάδων καταθετών, μικρών και μεγάλων, οι τράπεζες τσέπωσαν τα κολοσιαία κεφάλαια που αντιπροσωπεύουν οι καταθέσεις του κόσμου.
Χ
Μια βασική πηγή εισοδήματος, όπως ήταν οι τόκοι, καταργήθηκε αυτομάτως.
Και οι τόκοι αυτοί, αποτελούσαν ένα κύριο εισόδημα των ανθρώπων, για όποια δήποτε ανάγκη και δράση και επίσης για τα γεράματά τους, που οι τόκοι μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να αποτελούν ένα είδος σύνταξης.
Χ
Κανείς, επαναλαμβάνω και πάλι δεν ξεσηκώθηκε για να σταματήσει αυτό το κακό.
Χ
Χάθηκαν λοιπόν καταθέσεις και τόκοι.
Οι καταθέσεις έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε παγωμένα κεφάλαια για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους αφού δεν κινιούνται και δεν φέρνουν κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα.
Και οι παγωμένες αυτές καταθέσεις , έχουν μετατραπεί σε χρήμα χοχλακιστό για τις Τράπεζες που τις κρατούνε χωρίς να πληρώνουνε τόκους
Στην πραγματικότητα οι καταθέσεις αυτές του κοινού, έχουν δεσμευτεί , η σωστότερα αλοτριωθεί, η κλαπεί , η αρπαχτεί απ τις τράπεζες, που με αυτά τα κεφάλαια ανάπτυξαν τις πάρα πέρα ληστρικές τους δραστηριότητες.
΄Εχοντας με το πάγωμα και την κατάργηση των τόκων που δικαιούντο οι καταθέτες, εξασφαλίσει αυτόματα κολοσιαία ποσά, άρχισαν να προσφέρουνε για ένα διάστημα, ασταμάτητα δάνεια.
Δάνειζαν δηλαδή τα ξένα λεφτά και όχι αυτά που προέρχονταν απ τα κέρδη τους και ήταν επομένως δικά τους και θα μπορούσαν σε γενικές γραμμές να τα έκαναν ότι ήθελαν.
Και προχώρησαν σε άλλη απάτη.

¨Εσπρωχναν τον κοσμάκη, να δανείζεται διαρκώς για να καλύψει αληθινές η φτιαχτές του ανάγκες αφού είχαν περιοριστεί οι πηγές των εισοδημάτων του κατακόρυφα, ανάμεσα στις οποίες ήταν και οι τόκοι απ τις καταθέσεις που είχαν κάνει στις τράπεζες
Και εδώ μπαίνει η άλλη πλευρά της απάτης.
Τα δάνεια αυτά που δίνονταν και που δίνονται ακόμα από τις τράπεζες με τη μορφή του άμεσου δανεισμού και του δανεισμού μέσω των καρτών, παρέχονται με υπέρογκους και αδικαιολόγητα ψηλούς , ληστρικούς και τοκογλυφικούς πέρα για πέρα τόκους.
Και ακόμα μεθοδεύτηκε έτσι η αποπληρωμή των δανείων, ώστε να μην μπορεί να τελειώσει ποτέ στην πραγματικότητα.
ΟΙ τράπεζες καθιέρωσαν να εισπράτουν ένα μικρό ποσό για απόπληρωμή του δανεισμένου κεφάλαιου, με σκοπό να παραμένει διαρκώς το δάνειο ανοιχτό και ανεξόφλητο, πέρνοντας διαρκώς κι ασταμάτητα τους τόκους απ αυτό το κεφάλαιο.
΄Ετσι κανείς δεν είναι εύκολο να ξοφλήσει το χρέος απ τα δανεικά που πήρε απ την τράπεζα.
Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες έχουν γίνει στην πραγματικότητα ιδιοκτήτες τεράστιου αριθμού σπιτιών και άλλων ακίνητων , που τα βγάζουνε στο σφυρί, πετάγοντας τον κοσμάκη στους δρόμους και φέρνοντάς τον στην απελπισία, αυτοκτονία και τρέλλα, προκειμένου να εισπράξουν τα ωφειλόμενα που αδυνατεί να ξεπληρώσει ο δανειστής.
Χ
Πρόκειται για γκράν γκινιόλ υπόθεση όπως δήποτε.
Και όμως κανείς δεν κουνιέται για να σταματήσει αυτό το κακό.
Χ
Η αντιμετώπιση του προβλήματος, βαραίνει βεβαίως πρώτα απ όλους το ίδιο το κράτος.
Την κάθε κυβέρνηση, αλλά και όλα τα κόμματα, και τους βουλευτές και πολιτευτές έναν έναν ξεχωριστά και συλογικά
Χ
Αλλά, αλαλούμ. Παντελώς αλαλούμ.
Αντί να βάλει χέρι στις τράπεζες το κράτος, χάρισε- άκουσον- άκουσον- τεράστια ποσά στις τράπεζες!!!. Φρίκη.
Θα μπορούσαν να δοθούν αυτά τα λεφτά στις τράπεζες μεν, για να ξεχρεωθούνε όμως ορισμένες κατηγορίες ωφειλετών .
Κι όμως αγαπητοί αδερφοί, συνέβει το τελείως αντίθετο.
Ομολογώ πως σταματάει η σκέψη μπροστά σαυτα τα ακαταλόγιστα πράγματα, που στερούνται πάσης μορφής λογικής και βέβαια ηθικής.
Βάζω επομένως, σαυτή τη φάση τουλάχιστον μονάχα το πρόβλημα.
¨Οταν το συνειδητοποιήσουμε, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούνε και οι λύσεις.



Μάνος Φαλτάϊτς